LDV Group – dawny brytyjski producent samochodów dostawczych, z siedzibą w Birmingham, działający w latach 1993–2009.

LDV Group Ltd.
Ilustracja
Fabryka LDV w 2000 roku
Państwo

 Wielka Brytania

Siedziba

Birmingham

Data założenia

1993

Data likwidacji

2009

brak współrzędnych
LDV 200
LDV Convoy
LDV Pilot
LDV Cub
LDV Maxus

Historia

edytuj

Zakład samochodów dostawczych Leyland DAF(inne języki) po upadłości tego przedsiębiorstwa został wykupiony przez jego zarząd. 24 kwietnia 1993 r. powstało przedsiębiorstwo Leyland DAF Vans Ltd.. W maju 1994 roku zmieniło ono nazwę na LDV Ltd.[1]. Produkowano dwie serie samochodów dostawczych, średnich o dopuszczalnej masie całkowitej do 2,8 tony (LDV 200) i dużych do 3,5 tony (LDV 400). Bazowały one na produkowanym przez British Leyland od 1974 roku modelu Leyland/Morris/Freight Rover Sherpa oraz jego następcy, modelu Leyland DAF 200/400[2]. W 1996 roku wprowadzono ich następców: odpowiednio modele LDV Pilot i LDV Convoy. Stosowano w nich silniki Diesla produkcji Peugeot o pojemności 1,9 l oraz 2,5 l. Od 1998 roku w ofercie przedsiębiorstwa pojawił się również model LDV Cub produkowany przez przedsiębiorstwo Nissan Motor Iberica na bazie Nissana Vanette Cargo[3].

Od marca 1995 do 1998 roku montowano w Polsce w standardzie SKD samochody dostawcze LDV 400, a potem LDV Convoy w Wytwórni Silników Wysokoprężnych Andoria.

Partnerstwo z Daewoo

edytuj

W latach 1998–2000 montaż kontynuowała fabryka Daewoo Motor Polska. W samochodach tych montowano m.in. silniki 4CT90 z Andorii. W latach 1998–2001 50% akcji przedsiębiorstwa należało do Daewoo Motor Poland. Opracowywano wówczas projekty dwóch samochodów dostawczych, DB 100 (mniejszy) oraz LD 100 (większy). W 2004 roku LDV zakupiło od Syndyka Masy Upadłościowej Daewoo Motor Poland projekt samochodu dostawczego LD 100 projektowanego wspólnie w Wielkiej Brytanii, Polsce i Korei oraz wyposażenie techniczne do jego produkcji od upadłego Daewoo Motor Poland. Zakupiony projekt LDV wdrożyło do produkcji seryjnej pod własną marką w 2004 roku. Model ten nosił nazwę LDV Maxus[4].

Przejęcie przez GAZ

edytuj

Korporacja zatrudniała około 2000 osób i produkowała około 13 000–20 000 pojazdów rocznie. Od drugiej połowy lat 90. produkcja stopniowo spadała, a przedsiębiorstwo popadło w kłopoty finansowe. Pod koniec 2005 roku LDV zbankrutowało. Przedsiębiorstwo zostało przejęte przez grupę inwestorów, która w połowie 2006 roku sprzedała je rosyjskiemu przedsiębiorstwu GAZ, kontrolowanemu przez Olega Dieripaskę. Od tego czasu produkcja zaczęła stopniowo rosnąć osiągając w 2006 r. – 6990 szt., w 2007 r. – 10 418 sztuk. Przedsiębiorstwo VM Motori, produkujące silniki Diesla dla LDV, zostało wspólnie przejęta przez General Motors i GAZ.

W październiku 2008 roku przedsiębiorstwo First Truck International rozpoczęło oficjalną sprzedaż samochodów dostawczych LDV Maxus w Polsce. Z początkiem lutego 2009 roku została wprowadzona również odmiana 3500 EF z przedłużoną ramą o maksymalnej długości zabudowy 4200 mm i dopuszczalnej masie całkowitej 3,5 t[5].

Bankructwo

edytuj

W kwietniu 2009 roku LDV ogłosiło wniosek o upadłość, a w maju akcje należące do grupy GAZ zostały sprzedane malezyjskiemu przedsiębiorstwu Weststar. Strona rosyjska pomimo sprzedaży brytyjskiej marki zachowała prawo do produkcji modelu LDV Maxus w Rosji i jego sprzedaży na rynku państw należących do WNP. 15 października 2009 roku akcje LDV wykupiło chińskie przedsiębiorstwo ECO Concept, a w 2010 roku ostatecznie chiński SAIC Motor, który rozpoczął w Chinach w 2011 roku produkcję modelu LDV Maxus pod nową marką Maxus jako Maxus V80[6].

Modele samochodów

edytuj

Historyczne

edytuj


Przypisy

edytuj
  1. Leyland DAF in pounds 8.6m rebound: Management buyout brings a change in fortunes - and name. [dostęp 2021-03-21]. (ang.).
  2. Keith Adams: Commercials : Purpose-built vans/pick-ups. AROnline, 2011-09-25. [dostęp 2024-06-25]. (ang.).
  3. LDV to launch own version of Nissan Cargo one-tonne van. [dostęp 2021-03-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-26)]. (ang.).
  4. LDV: Countdown to collapse. [dostęp 2021-03-21]. (ang.).
  5. warszawa.naszemiasto.pl: Maxus, czyli nasze LD100 wjeżdża do Polski. [dostęp 2016-09-20]. (pol.).
  6. 40ton.net: Po latach do Europy wraca LDV Maxus, niedoszły produkt z Lublina, który teraz produkują Chińczycy. [dostęp 2016-09-20]. (pol.).