Juliusz Kulesza

Juliusz Kulesza
Julek
	; Juliusz Kulesza (2015)
Data i miejsce urodzenia	19 maja 1928 ; Warszawa
Narodowość	Polska
Dziedzina sztuki	literatura
	Ważne dzieła
	Z Tasiemką na czołgi; Reduta PWPW; Warszawskie gry wojenne; Zapamiętane;
	Odznaczenia
	;
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Cytaty w Wikicytatach

Juliusz Kulesza (ur. 19 maja 1928 w Warszawie) – polski grafik i pisarz, strzelec, uczestnik powstania warszawskiego, kapitan Wojska Polskiego, autor książek opowiadających o przeżyciach okupacyjnych i dokumentujących wydarzenia II wojny światowej.

Życiorys

Wychował się na Starym Mieście i Żoliborzu. Jego rodzice w okresie międzywojennym pracowali w Polskiej Wytwórni Papierów Wartościowych. Okupację spędził w Warszawie jako uczeń tajnych kompletów gimnazjalnych i wieczorowej szkoły poligraficznej. W latach 1942–1944 praktykant-rysownik w PWPW (ówczesna Staatsdruckerei). W powstaniu warszawskim walczył na Starym Mieście. Żołnierz Armii Krajowej w samodzielnej grupie PWB/17/S (Podziemna Wytwórnia Banknotów), uczestnik bojów o redutę PWPW^[1], odznaczony Krzyżem Walecznych. Nosił pseudonim „Julek”. Po Powstaniu uciekł z obozu Dulag 121 w Pruszkowie.

W latach 1945–1948 mieszkaniec Łodzi, gdzie otrzymał maturę w Liceum Ogólnokształcącym im. Gabriela Narutowicza. Latem 1948 wrócił do Warszawy. Student Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych, a od 1950 Akademii Sztuk Pięknych – po połączeniu obu uczelni. W 1954 uzyskał dyplom ASP na wydziale grafiki (pracownia prof. Tadeusza Kulisiewicza). Członek Związku Polskich Artystów Plastyków, uczestnik krajowych i zagranicznych wystaw, w tym kilku indywidualnych. W latach 1956–1958 członek grupy artystycznej „Korekta”. Przez ponad 30 lat projektant grafiki użytkowej dla wydawnictw (około 800 projektów zrealizowanych drukiem). W latach 1966–1972 grafik telewizyjnego magazynu „Refleksje”. Prowadził zajęcia pt. „Grafika współczesnej prasy” ze studentami wydziału dziennikarskiego Uniwersytetu Warszawskiego.

W latach 70. XX w. zajął się historią powstania warszawskiego. Jest autorem i współautorem licznych książek oraz artykułów na ten temat, a także kilkunastu haseł w „Encyklopedii Powstania Warszawskiego”.

Pojawił się w kilku filmach dokumentalnych związanych z powstaniem warszawskim.

W czasie okupacji zaczął grać w piłkę nożną - był juniorem drużyny AKS Żoliborz uczestniczącej w nielegalnych rozgrywkach piłkarskich. W latach 1946–1947 piłkarz łódzkiego KS „Spójnia”. Od 1938 kibic „Polonii” Warszawa. Jest także autorem publikacji poświęconych podziemnym rozgrywkom piłkarskim w Warszawie w okresie okupacji.

W 2002 awansowany do stopnia porucznika, a w 2018 roku do stopnia kapitana Wojska Polskiego. Członek Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej, Związku Powstańców Warszawskich i Polskiego Towarzystwa Historycznego. Przez całe życie bezpartyjny. Honorowy Obywatel Warszawy od 6 lipca 2023 r.

Publikacje

Z Tasiemką na czołgi, Warszawa: Czytelnik, 1979, 1984, Warszawa: PWPW S.A., 2014.
Reduta PWPW, Warszawa: PAX, 1989.
Sierpień przez całe życie, Warszawa: Anta, 1994.
Batalion DZIK w Powstaniu Warszawskim, opracowanie zbioru dokumentów, 1994.
Przeciw konfidentom i czołgom (wspólnie z Robertem Bieleckim), 1996.
Starówka. Warszawskie Termopile 1944, 1999.
W murach Polskiej Wytwórni Papierów Wartościowych, Warszawa: Askon, 2003.
Garłuch. 7 pułk piechoty AK, Warszawa: Vipart, 2004.
Bohaterowie dwóch miast, Warszawa: Instytut Historii PAN, 2006.
Powstańcza Starówka. Ludzie i ulice, Warszawa: Askon, Attyka, 2007.
Bankowe szańce (wspólnie z Edmundem Baranowskim), Warszawa: Askon, 2009
Między Baranem a Narutowiczem. Zapiski warszawskiego łodzianina, 2010.
Żyrafa przeciw panterom. IV Zgrupowanie żoliborskiego Obwodu AK w Powstaniu Warszawskim, 2010.
Warszawskie gry wojenne. Wspomnienia z lat wojny, okupacji i Powstania Warszawskiego (wspólnie z Edmundem Baranowskim), Warszawa: WIS, 2011.
Podziemny futbol 1939-1944, Warszawa, 2012.
Zakazane gole. Futbol w okupowanej Warszawie, Warszawa: Instytut Wydawniczy Erica, MPW, 2014.
Z wyroku Polski Podziemnej, Warszawa: Mireki, 2015.
Sen o Rybakach, Warszawa: PWPW S.A., 2015
Zapamiętane, Warszawa: PWPW S.A., 2020
101 moich plastyków, Warszawa: PWPW S.A., 2022

Odznaczenia

Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2001, za wybitne zasługi dla niepodległości Rzeczypospolitej Polskiej, za działalność społeczną na rzecz organizacji kombatanckich)^[2]
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
Krzyż Walecznych (1944)^[1]
Krzyż Armii Krajowej
Warszawski Krzyż Powstańczy
Krzyż Partyzancki
Medal Wojska
Medal za Warszawę 1939–1945
Medal „Za popularyzację Powstania Warszawskiego”
Odznaka honorowa „Za Zasługi dla Warszawy”
odznaki honorowe kombatanckich środowisk: zgrupowania „Leśnik”, zgrupowania „Róg”, batalionów „Dzik” i „Pięść”
Kustosz Pamięci Narodowej (2015)^[3]

Przypisy

↑ ^a ^b Powstańcze Biogramy - Juliusz Kulesza. www.1944.pl. [dostęp 2019-05-08].
↑ M.P. z 2001 r. nr 39, poz. 635.
↑ Wręczenie Nagród IPN Kustosz Pamięci Narodowej. ipn.gov.pl, 2015-05-22. [dostęp 2018-03-01].

Linki zewnętrzne

Artykuł o Juliuszu Kuleszy w tygodniku „Niedziela”. niedziela.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-06-20)].

[Biogram-1] Powstańcze Biogramy - Juliusz Kulesza. www.1944.pl. [dostęp 2019-05-08].

[2] M.P. z 2001 r. nr 39, poz. 635.

[3] Wręczenie Nagród IPN Kustosz Pamięci Narodowej. ipn.gov.pl, 2015-05-22. [dostęp 2018-03-01].

[1]

[2]

[3]