Icenowie – plemię Brytów zamieszkujące w starożytności obszary dzisiejszych hrabstw Norfolk i Suffolk (Wielka Brytania)[1]. Wsławili się w 60 lub 61 r. n.e. zrywem powstańczym pod wodzą Boudiki[2][3].

Rzymianie sprawowali władzę na ziemiach Icenów poprzez podległego im króla Prasutagusa[4].

W 60 lub 61 r. Icenowie pod wodzą Boudiki wywołali powstanie przeciwko Rzymianom, ostatecznie stłumione[2].

Monety Icenów z lat 25-20 p.n.e. przedstawiały dzika z ogonem w kształcie litery S[5].

Przypisy

edytuj
  1. Obszar i potęga wojskowa Cesarstwa za czasów Antoninów, [w:] Edward Gibbon, Zmierzch Cesarstwa Rzymskiego, Stanisław Kryńskie, t. 1, Państwowy Instytut Wydawniczy, 2017, s. 29, ISBN 288-06-450-4279-9.
  2. a b Vindolanda – z badań nad historią rzymskiej Brytanii, [w:] Wiesław Kaczanowicz, Turystyka historyczna, Z. Hojka, K. Nowak (red.), t. 2, Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, 2020, s. 63-81.
  3. Boudika, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2022-12-03].
  4. Wojciech Pietruszka, Królestwa klientalne w Brytanii w latach 54 p.n.e. - 43 n.e., „Śląski Kwartalnik Historyczny Sobótka”, 73 (4), 2018, DOI10.34616/SKHS.2018.4.5.26.
  5. Agnieszka Bartnik, Moccus. Dzik w wierzeniach starożytnych Celtów, Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, 2012, s. 50.