Giovanni Battista Martini

Giovanni Battista Martini
Data i miejsce urodzenia	24 kwietnia 1706 ; Bolonia
Pochodzenie	włoskie
Data i miejsce śmierci	3 sierpnia 1784 ; Bolonia
Gatunki	muzyka poważna
Zawód	kompozytor, pedagog, teoretyk
	Multimedia w Wikimedia Commons

Giovanni Battista Martini, znany powszechnie jako Padre Martini^[1]^[2]^[3]^[4] (ur. 24 kwietnia 1706 w Bolonii, zm. 3 sierpnia 1784 tamże^[1]^[2]^[3]^[4]) – włoski kompozytor, pedagog, teoretyk muzyki, franciszkanin konwentualny (OFMConv).

Życiorys

Był synem skrzypka^[2]. Jego nauczycielami muzyki byli Angelo Predieri (klawesyn), Giovanni Antonio Ricieri (kontrapunkt), Giacomo Antonio Perti (kompozycja) i Francesco Antonio Pistocchi (śpiew)^[1]^[2]^[3]. Studiował także matematykę u Francesca Marii Zanottiego^[1]^[2]. W 1721 roku wstąpił do klasztoru franciszkanów konwentualnych^[1]^[2]^[3]. W 1725 roku został kapelmistrzem w bazylice św. Franciszka w Bolonii, w 1729 roku otrzymał święcenia kapłańskie^[1]^[2]^[3]. W 1758 roku został przyjęty na członka Accademia dell’Istituto delle Scienze i Accademia Filarmonica w Bolonii, a w 1776 roku na członka Accademia dell’Arcadia w Rzymie^[1]^[2].

Twórczość

Był nie tylko płodnym kompozytorem, ale też historykiem muzyki, teoretykiem i pedagogiem, cieszącym się autorytetem wśród współczesnych^[1]. Chociaż nigdy nie opuścił Włoch, utrzymywał regularną korespondencję z czołowymi osobistościami świata kultury swojej epoki^[1]^[4]. Jego dorobek epistolarny szacowany jest na ponad 6000 listów^[1]^[2]. Do uczniów Martiniego należeli Johann Christian Bach, Niccolò Jommelli, André Ernest Modeste Grétry, Christoph Willibald Gluck i Wolfgang Amadeus Mozart^[2]^[3].

Zgromadził bogaty księgozbiór, w 1770 roku oszacowany przez Charlesa Burneya na około 17 tysięcy woluminów^[1]^[2]. Opus magnum Martiniego był projekt obszernej, wielotomowej historii muzyki pt. Storia della musica, z którego zdołał zrealizować jedynie trzy tomy poświęcone muzyce w starożytnej Grecji (wyd. Bolonia 1757, 1770 i 1781)^[1]^[2]. Był też autorem pracy teoretycznej Esemplare ossia Saggio fondamentale practice di contrappunto (wyd. Bolonia 1774–1775)^[2]^[3].

Jako kompozytor pozostawił po sobie przeszło 2500 utworów (w tym około 1000 kanonów^[1]^[3]^[4]), reprezentujących większość uprawianych ówcześnie gatunków^[1]. W muzyce religijnej był zwolennikiem kontrapunktu i oszczędności stylistycznej, w muzyce instrumentalnej nawiązywał do dorobku szkoły bolońskiej^[1]. Zasłynął przede wszystkim jako twórca polifonicznych utworów religijnych^[1], skomponował także 24 sinfonie i około 100 sonat na instrumenty klawiszowe^[2].

Lettera famigliare intorno l’inondazione di Verona (1757)

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ ^o ^p Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 6. Część biograficzna m. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2000, s. 111–112. ISBN 83-224-0656-8.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 4 Levy–Pisa. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2310. ISBN 0-02-865529-X.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 556. ISBN 0-674-37299-9.
↑ ^a ^b ^c ^d Joseph P. Swain: Historical Dictionary of Sacred Music. Lanham: Rowman & Littlefield, 2016, s. 164. ISBN 978-1-4422-6462-5.

Linki zewnętrzne

Giovanni Battista Martini – twórczość tego autora dostępna w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project
Giovanni Battista Martini – nuty w bibliotece Polona
Pierwszy, drugi i trzeci tom Storia della musica G. Martiniego, dostępne online ((wł.))

[encmuz-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ ^o ^p Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 6. Część biograficzna m. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2000, s. 111–112. ISBN 83-224-0656-8.

[baker-2] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 4 Levy–Pisa. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2310. ISBN 0-02-865529-X.

[harvard-3] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 556. ISBN 0-674-37299-9.

[sacred-4] Joseph P. Swain: Historical Dictionary of Sacred Music. Lanham: Rowman & Littlefield, 2016, s. 164. ISBN 978-1-4422-6462-5.

[1]

[2]

[3]

[4]