Feldfebel (niem. Feldwebel; w formacjach Waffen SS Oberscharführer) – niemiecki podoficerski stopień wojskowy, odpowiednik polskiego sierżanta (wachmistrza, ogniomistrza). Stopień w dawnym wojsku polskim.

Stopień też występował w armii rosyjskiej (ros. фельдфебель) od reform Piotra I w 1722 do 1917.

Etymologia – niem. Feldwebel „feldfebel” - Feld „pole”; Weibel „woźny sądowy”.

Oznaczenie

edytuj

W Armii Księstwa Warszawskiego oznaką stopnia były 2 galony złote[1].

W Legionach Polskich we Włoszech oznaką stopnia były 2 galony podszyte kolorem wyłogów[2].

W wojsku polskim w okresie Sejmu Wielkiego i w wojsku Kościuszki oznaką stopnia były 3 galony na mankietach i 3 galony na kołnierzu[2].

Przypisy

edytuj
  1. Linder 1960 ↓, s. oznaki stopni.
  2. a b Linder 1960 ↓, s. oznaki stopni podoficerów.

Bibliografia

edytuj
  • Karol Linder: Dawne Wojsko Polskie. Ubiór i uzbrojenie. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1960.