Aleksandre Cziwadze

piłkarz gruziński, reprezentant ZSRR, trener

Aleksandre Cziwadze (gruz. ალექსანდრე ჩივაძე, ros. Александр Гаврилович Чивадзе, Aleksandr Gawriłowicz Cziwadze; ur. 8 kwietnia 1955 w Kłuchori) – gruziński piłkarz, grający najczęściej jako obrońca, reprezentant Związku Radzieckiego, trener i działacz piłkarski.

Aleksandre Cziwadze
ალექსანდრე ჩივაძე
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

8 kwietnia 1955
Kłuchori

Wzrost

178 cm

Pozycja

obrońca

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1974–1987 Dinamo Tbilisi 324 (44)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1980–1987  ZSRR 46 (3)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Igrzyska olimpijskie
brąz Moskwa 1980 piłka nożna
Odznaczenia
Order Honoru (Gruzja)

Kariera piłkarska

edytuj

Cziwadze przez całą karierę zawodniczą związany był z Dinamem Tbilisi. Na początku lat 70. trafił do zespołu rezerw Dinama, a w 1974 awansował do pierwszej drużyny i zadebiutował w ekstraklasie Związku Radzieckiego. W drugiej połowie lat 70. stał się jednym z filarów drużyny Dinama, z którym w 1978 zdobył Mistrzostwo ZSRR, a w 1976 i 1979 Puchar ZSRR. Po kilku sezonach występów w zespole ze stolicy Gruzji został jego kapitanem. W 1980 został nagrodzony tytułem najlepszego piłkarza Związku Radzieckiego w plebiscycie tygodnika Futboł. Rok później zdobył z Dinamem Puchar Zdobywców Pucharów, a w plebiscycie France Football na najlepszego piłkarza Europy zajął 8. miejsce. Grę w Dinamie kontynuował do 1987, kiedy to zdecydował się zakończyć karierę.

Reprezentacja

edytuj

26 marca 1980 po raz pierwszy wystąpił w drużynie Związku Radzieckiego. Odtąd był jednym z podstawowych zawodników reprezentacji. W roku debiutu zdobył brązowy medal Igrzysk Olimpijskich w Moskwie, a dwa latach później uczestniczył w mistrzostwach świata w Hiszpanii, gdzie pełnił funkcję kapitana Sbornej. W kolejnych latach kierował obroną drużyny radzieckiej. W 1986 został powołany do kadry na mistrzostwa świata w Meksyku, jednak kontuzja uniemożliwiła mu występ w meczach turnieju finałowego. Rok później, 18 kwietnia 1987 meczem z zespołem Szwecji pożegnał się z radziecką reprezentacją. Ogółem wystąpił w niej 46 razy, strzelając 3 gole.

Kariera trenera i działacza

edytuj

Od 1990 działa w strukturach gruzińskiej federacji piłkarskiej jako jej wiceprezes. W 2005, po odwołaniu podejrzanego o defraudację Meraba Żordanii pełnił obowiązki szefa federacji. Po wyborze na tę funkcję Nodara Achalkaciego powrócił na stanowisko wiceprezesa. Dwukrotnie prowadził reprezentację Gruzji. Najpierw od 1993 do 1997, a następnie od 2001 do 2003. Za każdym razem bez sukcesów.

Linki zewnętrzne

edytuj