Łagiewniki Poklasztorne
Łagiewniki Poklasztorne – dawna podłódzka miejscowość, od 1988 w północnej części Łodzi, w dzielnicy Bałuty. Administracyjnie wchodzi w skład osiedla Łagiewniki. Rozpościera się wzdłuż południowej strony ulicy Okólnej, między ulicą Łagiewnicką a ulicą Łagiewniki Nowe, na zachód od Klasztoru Franciszkanów w Łodzi.
| część Łodzi | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Miasto | |
| W granicach Łodzi |
1 stycznia 1988[1] |
| Populacja (1921) • liczba ludności |
|
Położenie na mapie Łodzi  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa łódzkiego  | |
 51°50′50″N 19°27′49″E/51,847225 19,463719
| |
Dawniej do wsi Łagiewniki Poklasztorne należała także odległa eksklawa, odpowiadająca północnej części dzisiejszego osiedla Moskule, którą do Łodzi włączono już w 1946 roku[2].
Historia
edytujŁagiewniki Poklasztorne to dawna wieś, od 1867 w gminie Łagiewniki w powiecie łódzkim. Pod koniec XIX wieku liczyły 7 mieszkańców, a cały zespół osadniczy Łagiewniki (obejmujący wsie Łagiewniki Małe, Łagiewniki Nowe, Łagiewniki Stare i Łagiewniki Poklasztorne oraz osadę folwarczną Łagiewniki) – 877 mieszkańców[3]. W okresie międzywojennym należała do powiatu łódzkiego w woj. łódzkim. W 1921 roku liczba mieszkańców wynosiła 37[4]. 1 września 1933 weszła w skład nowo utworzonej gromady (sołectwa) Łagiewniki Nowe w granicach gminy Łagiewniki, składającej się z wsi Łagiewniki Nowe i Łagiewniki Poklasztorne[5]. Podczas II wojny światowej włączona do III Rzeszy.
Po wojnie Łagiewniki Poklasztorne powróciły do powiatu łódzkiego w woj. łódzkim. 13 lutego 1946 odłączono od nich odległą eksklawę[6] i włączoną ją do Łodzi[7]. Gromada Łagiewniki Nowe (Łagiewniki Nowe i główna część Łagiewników Poklasztornych) weszła w skład gminy Lućmierz, jako jedna z jej 19 gromad[8]. W związku z reorganizacją administracji wiejskiej jesienią 1954, obszar ten wszedł w skład nowej gromady Smardzew w powiecie brzezińskim[9]. 1 lipca 1956 Łagiewniki Nowe wraz z całą gromadą Smardzew włączono do powiatu łódzkiego[10]. W 1971 roku wraz z Łagiewnikami Nowymi liczyły 393 mieszkańców[11].
Od 1 stycznia 1973 w gminie Zgierz jako część sołectwa Łagiewniki[12]. W latach 1975–1987 miejscowość należała administracyjnie do województwa łódzkiego.
1 stycznia 1988 część obszaru wsi Nowe Łagiewniki (80 ha), odpowiadającą dawnej wsi Łagiewniki Poklasztorne, włączono do Łodzi[1].
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ a b M.P. z 1987 r. nr 25, poz. 205.
- ↑ Miasto Łódź, województwo grodzkie: plan orientacyjny miasta w granicach z roku 1946.
- ↑ Łagiewniki (6), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. V: Kutowa Wola – Malczyce, Warszawa 1884, s. 572.
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej.
- ↑ Łódzki Dziennik Wojewódzki. 1933, nr 18, poz. 229.
- ↑ Odpowiadająca północnej części dzisiejszego osiedla Moskule ([1]).
- ↑ Dz.U. z 1946 r. nr 4, poz. 35.
- ↑ Wykaz Gromad Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej według stanu z dnia 1.VII 1952 r., PRL, GUS, Warszawa.
- ↑ Uchwała Nr 29/54 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Łodzi z dnia 4 października 1954 r. w sprawie podziału na nowe gromady powiatu brzezińskiego; w ramach Zarządzenia Nr Or. V-167/1/54 Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Łodzi z dnia 22 listopada 1954 r. w sprawie ogłoszenia uchwał Wojewódzkiej Rady Narodowej w Łodzi z dnia 4 października 1954 r., dotyczących reformy podziału administracyjnego wsi (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Łodzi z dnia 1 grudnia 1954 r., Nr. 11, Poz. 39).
- ↑ Dz.U. z 1956 r. nr 23, poz. 106.
- ↑ Statystyczna charakterystyka miejscowości w gromadach: pow. Łódź, woj. łódzkie /.
- ↑ Uchwała Nr XIX/100/72 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Łodzi z dnia 9 grudnia 1972 w sprawie utworzenia gmin w województwie łódzkim (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Łodzi z dnia 20 grudnia 1972, Nr. 14, Poz. 185).
Linki zewnętrzne
edytuj- Łagiewniki (6), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. V: Kutowa Wola – Malczyce, Warszawa 1884, s. 572.