Sopoćani
Sopoćani (serb. Сопоћани) – monastyr w południowej części Serbii. Położony 15 km na zachód od miasta Novi Pazar, nad rzeką Raška.
| Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO | |
.jpg)
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Typ |
kulturowy |
| Spełniane kryterium |
I, III |
| Numer ref. | |
| Region[b] |
Europa i Ameryka Północna |
| Historia wpisania na listę | |
| Wpisanie na listę |
1979 |
Położenie na mapie Serbii  | |
 43°07′05,02″N 20°22′26,00″E/43,118060 20,373890
| |
Monastyr został ufundowany w 1260 przez króla Stefana Urosza I jako mauzoleum dla niego i jego rodziny[1]. Na początku XIV wieku car Duszan zlecił dobudowanie narteksu z wieżą[1]. Klasztor został zniszczony jeszcze w 1389, popadł w ruinę po kolejnej wojnie austriacko-tureckiej[1]. Gruntowne prace renowacyjne przeprowadzono w latach 1925–1929 i 1949–1958[1].
W 1979 monastyr Sopočani został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO[2].
Freski
edytujW cerkwi Świętej Trójcy zbudowanej w stylu bizantyjskim znajdują się freski z okresu 1263–1268 o tematyce religijnej i historycznej[3]. Wnętrza wieży i narteksu zdobią malowidła z okresu 1338–1346[1]. Większość malowideł zachowało się w stanie oryginalnym (70%)[1]. Freski w Sopoćani stanowią jeden z najcenniejszych zabytków serbskiego malarstwa ściennego[2].
-
Cerkiew Świętej Trójcy: Zaśniecie Matki Boskiej, 1271–1274 -
Cerkiew Świętej Trójcy: Śmierć Marii, ok. 1235 -
Cerkiew Świętej Trójcy: Stefan Nemanicz jako mnich Symeon, II poł. XIII w. -
Cerkiew Świętej Trójcy: Stefan Urosz II Milutin, XIII w.
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d e f Brigitta Gabriela Hannover: Serbien: Unterwegs zu verborgenen Klöstern und Kunstschätzen. Trescher Verlag, 2009, s. 368–371. ISBN 978-3-89794-144-1. [dostęp 2011-11-25]. (niem.).
- ↑ a b UNESCO: Stari Ras and Sopoćani. [dostęp 2011-11-25]. (ang.).
- ↑ Om Datt Upadhya: The art of Ajanta and Sopoćani: a comparative study: an enquiry in prāṇa aesthetics. Motilal Banarsidass Publ., 1994, s. 28. ISBN 978-81-208-0990-1. [dostęp 2011-11-25]. (ang.).