Datowanie pyłkowe
Datowanie pyłkowe – metoda datowania względnego, oparta na sekwencjach pyłków dawnej roślinności i klimatu. Poprzez zbadanie pyłków i dopasowanie ich do sekwencji chronologicznej można określić wiek względny danego stanowiska. Pyłki mogą również dostarczyć informacji na temat środowiska naturalnego nawet sprzed 3 mln lat.
Bibliografia
edytuj- Dorota Ławecka, Wstęp do archeologii, Warszawa-Kraków: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2003.
- Colin Renfrew, Paul Bahn, Archeologia. Teorie, metody, praktyka, Warszawa: Wydawnictwo Prószyński i S-ka, 2002.