Colwyn Trevarthen
Colwyn Trevarthen (ur. 2 marca 1931, zm. 1 lipca 2024[1]) – nowozelandzki psycholog, profesor Uniwersytetu Edynburskiego.
Specjalizuje się w psychologii rozwoju człowieka, a zwłaszcza w psychologii małego dziecka. W zakres jego zainteresowań badawczych wchodzi neuropsychologia, rozwój komunikacji u małych dzieci, rozwój mózgu oraz komunikacja za pomocą gestów i muzyki. Szczególne miejsce w jego badaniach zajmuje rozwój intersubiektywności u noworodków, a więc podzielanie wspólnych znaczeń, które powstaje w wyniku wzajemnych interakcji pomiędzy noworodkiem a osobą dorosłą (rodzicem).[2]
Badania na noworodkach, niemowlętach i małych dzieciach
edytujTrevarthen rozpoczął badania nad komunikacją noworodków przebywając na Uniwersytecie Harvarda w Stanach Zjednoczonych, gdzie współpracował między innymi z J. Brunerem.[2] Jednym z najbardziej doniosłych badań przeprowadzonych przez tego uczonego był eksperyment wykonany wspólnie z Lynne Murray w którym interakcje pomiędzy ośmiotygodniowymi niemowlętami i ich matkami odbywały się za pośrednictwem kamer i monitorów telewizyjnych. Wykazano, że już niemowlęta na tak wczesnym etapie rozwoju potrafią odróżnić rzeczywistą interakcję z matką (odbywającą się poprzez sprzęt elektroniczny) od interakcji pozornej (czyli puszczanego im nagrania video w którym matka odzywa się do dziecka).[3] Doniosłość tego badania polega na przedstawieniu dowodów na rzecz tezy, zgodnie z którą już kilkutygodniowe dzieci są aktywnymi podmiotami komunikacji.
Bibliografia
edytuj- M. Conkbayir, Ch. Pasca, Early Childhood Theories and Contemporary Issues: An Introduction, Bloomsbury, 2014, s. 97.
- T. Maruszewski, Pamięć autobiograficzna jako podstawa tworzenia doświadczenia indywidualnego. [W:] J. Strelau (red. nauk.), Psychologia. Podręcznik akademicki. Tom 2. Psychologia ogólna, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, Gdańsk 2000, s. 169.
Przypisy
edytuj- ↑ Professor Colwyn Trevarthen (1931-2024)
- ↑ a b M. Conkbayir, Ch. Pasca, Early Childhood Theories and Contemporary Issues: An Introduction, Bloomsbury, 2014, s. 97.
- ↑ T. Maruszewski, Pamięć autobiograficzna jako podstawa tworzenia doświadczenia indywidualnego. [W:] J. Strelau (red. nauk.), Psychologia. Podręcznik akademicki. Tom 2. Psychologia ogólna, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, Gdańsk 2000, s. 169.