ਪਾਗਲ ਬਸਤੀ
 | |
| ਲੇਖਕ | ਸਾਰਾ ਭਕਤੂ |
|---|---|
| ਮੂਲ ਸਿਰਲੇਖ | पागल बस्ती |
| ਦੇਸ਼ | ਨੇਪਾਲ |
| ਭਾਸ਼ਾ | ਨੇਪਾਲੀ / ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ |
| ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਨ | 1991 |
| ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਕ | ਸਾਝਾ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਨ |
| ਮੀਡੀਆ ਕਿਸਮ | ਪ੍ਰਿੰਟ |
| ਅਵਾਰਡ | ਮਦਾਨ ਪੁਰਸਕਾਰ |
| ਆਈ.ਐਸ.ਬੀ.ਐਨ. | 9789937320900 |
ਪਾਗਲ ਬਸਤੀ ( Nepali: पागल बस्ती) ਇੱਕ 1991 ਦਾ ਨੇਪਾਲੀ ਨਾਵਲ ਹੈ, ਜੋ ਸਾਰੂ ਭਗਤ ਦੁਆਰਾ ਲਿਖਿਆ ਗਿਆ ਹੈ।[1][2] ਇਹ 1991 ਵਿੱਚ ਸਾਂਝਾ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਨ ਦੁਆਰਾ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਇਸਨੇ ਨੇਪਾਲ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਸਾਹਿਤਕ ਪੁਰਸਕਾਰ, ਮਦਨ ਪੁਰਸਕਾਰ ਜਿੱਤਿਆ।[3]
ਕਹਾਣੀ ਕਹਾਣੀਕਾਰ ਦੇ ਘੰਡਰੂਕ ਦੇ ਸਫ਼ਰ ਤੋਂ ਸ਼ੁਰੂ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਮਾਰਥਾ, ਮੁੱਖ ਪਾਤਰ, ਪ੍ਰਿਥਵੀ ਨਰਾਇਣ ਕੈਂਪਸ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਅਧਿਆਪਕ ਹੈ। ਕੁਝ ਹੋਰ ਲੇਖਕਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਆਪਣੀ ਯਾਤਰਾ ਵਿੱਚ, ਉਹ ਪਸ਼ਚੀਮਾਂਚਲ ਕੈਂਪਸ, ਇੱਕ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਇੰਜੀਨੀਅਰਿੰਗ ਕਾਲਜ ਬਾਰੇ ਗੱਲ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਕਿਤਾਬ ਸਰਲ ਭਾਸ਼ਾ ਵਿੱਚ ਲਿਖੀ ਗਈ ਹੈ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਗੱਦ ਨੂੰ ਸਮਝਣਾ ਮੁਸ਼ਕਲ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ।
ਸਾਰ
[ਸੋਧੋ]ਕਹਾਣੀ ਦੇ ਮੁੱਖ ਪਾਤਰ (ਆਦਿਗੁਰੂ) ਪ੍ਰਸ਼ਾਂਤ ਅਤੇ (ਅਦਿਮਾਤਾ) ਮਾਰਥਾ ਹਨ। ਪੁਸਤਕ ਦੀ ਮੁੱਖ ਧੁਰਾ ਇਨ੍ਹਾਂ ਦੋਹਾਂ ਪਾਤਰਾਂ ਦੀ ਮਾਨਸਿਕ ਅਵਸਥਾ ਵਿਚ ਲਗਾਤਾਰ ਆ ਰਹੀਆਂ ਤਬਦੀਲੀਆਂ ਹਨ। ਦੋਵੇਂ ਪਾਤਰ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਤੋਂ ਅਸੰਤੁਸ਼ਟ ਹਨ ਅਤੇ ਦੋਵੇਂ ਆਪਣੇ ਅਤੀਤ ਬਾਰੇ ਦੋਸ਼ੀ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੋਵਾਂ ਨੇ ਆਪਣੀ ਅਸੰਤੁਸ਼ਟੀ ਨੂੰ ਖ਼ਤਮ ਕਰਨ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਦੋਸ਼ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨ ਦੀ ਯਾਤਰਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤੀ ਹੈ। ਪ੍ਰਸ਼ਾਂਤ, ਜੋ ਮਾਰਥਾ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਦਾ ਸੀ, ਉਸਦੇ ਇਨਕਾਰ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਆਦਿਗੁਰੂ ਬਣ ਗਿਆ ਹੈ। ਮਾਰਥਾ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਦੀ ਕੀਮਤ ਦਾ ਉਦੋਂ ਹੀ ਅਹਿਸਾਸ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜਦੋਂ ਉਹ ਪ੍ਰਸ਼ਾਂਤ ਨੂੰ ਠੁਕਰਾ ਦਿੰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਉਹ ਉਸਨੂੰ ਆਦਿ ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ ਲੱਭਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ 'ਤੇ ਚਲੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਪਰ ਇਸ ਵਾਰ ਪ੍ਰਸ਼ਾਂਤ ਨੇ ਉਸ ਦੇ ਪ੍ਰਸਤਾਵ ਨੂੰ ਠੁਕਰਾ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਇਸ ਦੀ ਬਜਾਏ ਉਸ ਨੂੰ ਆਦਿਮਾਤਾ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ। ਉਹ ਸ੍ਰੀ ਨਾਲ ਪਿਆਰ ਵਿੱਚ ਸੀ। ਉਹ ਇੱਕ ਸੁੰਦਰ ਔਰਤ ਸੀ।
ਇਨਾਮ
[ਸੋਧੋ]ਕਿਤਾਬ ਨੇ 1991 ਲਈ ਮਦਨ ਪੁਰਸਕਾਰ ਜਿੱਤਿਆ।
ਇਹ ਵੀ ਵੇਖੋ
[ਸੋਧੋ]- ਸ਼ਿਰੀਸ਼ਕੋ ਫੂਲ
- ਸੇਤੋ ਧਰਤਿ
- ਮਹਾਰਾਣੀ
ਹਵਾਲੇ
[ਸੋਧੋ]- ↑ "'Litterateurs, in the beginning, are writers, and in the end are themselves, readers.'". kathmandupost.com (in English). Retrieved 2021-10-31.
{{cite web}}: CS1 maint: unrecognized language (link) - ↑ Lama, Sonam. "Five things about Sarubhakta". My City (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). Retrieved 2021-10-31.
- ↑ "सरूभक्त – मदन पुरस्कार गुठी". guthi.madanpuraskar.org. Retrieved 2021-10-31.