Is het geranium of Geranium? En hoe zit met andere namen van planten en dieren?

Dieren- en plantennamen schrijf je in algemene teksten met kleine letters. Goed zijn bijvoorbeeld: geranium, hond, das, hagedis, monnikskap, ooievaarsbek, begonia, hortensia, rode beuk en grove den. Voor plantenfamilies geldt hetzelfde: haagbeukfamilie, begoniafamilie, papaverfamilie, enz.

Ook als er eigenlijk een aardrijkskundige naam in de benaming verborgen zit, is de kleine letter goed. Voorbeelden zijn: barnevelder, galapagosschildpad, hollander, lotharinger, nijlpaard, shetlander en yorkshireterriër. Hetzelfde geldt voor vernoemingen naar een persoon: przewalskipaard, paterdavidshert, jackrussellterriër, jack russell.

Wel een hoofdletter

Een hoofdletter komt alleen in de volgende gevallen voor:

• Als in de planten- of dierennaam een aardrijkskundige naam als bijvoeglijk naamwoord zit: Amerikaanse eik, Deense dog, Drentse heideschapen, Duitse herder, Friese staander, Guinees biggetje, Kaukasisch vergeet-mij-nietje, Mechelse herder, Vlaamse gaai.
• Aan het begin van de wetenschappelijke Latijnse benaming van een plant of dier: Aconitum henryi, Geranium sanguineum, Malus domestica, Meles taxus, Mustela putorius, Talpa europaea.
  
• Bij diernamen die beginnen met de bezitsvorm van de naam van de ontdekker: Cetti’s zanger, Darwins nandoe, Temmincks strandloper.

Vakteksten

In vakteksten, zoals dieren- of plantengidsen, wordt voor Nederlandse namen soms ook de Latijnse conventie gehanteerd. Dat wil zeggen dat elke dieren- of plantennaam met een hoofdletter begint. Bijvoorbeeld: Kleine vos, Gele lis, Kleine plevier, Paarse dovenetel, Gewoon duizendblad. Dit heeft als voordeel dat duidelijk is of kleuraanduidingen of woorden als kleine, grote en gewoon deel uitmaken van de naam of niet. Hoofdletters verderop in de naam zijn in het Nederlands niet nodig. In ‘gewone’ teksten hebben kleine letters de voorkeur: kleine vos, gele lis, kleine plevier, paarse dovenetel, gewoon duizendblad.