suspendre
Occitan
Etimologia
- Del latin suspendere.
Prononciacion
lengadocian, gascon /sysˈpendɾe/; provençau /syspẽⁿ'dʀe/
- França (Bearn) - Lengadocian : escotar « suspendre » ]
Sillabas
sus|pen|dre
Vèrb
suspendre
- Penjar un objècte en l’aire, lo manténer que pòrte sus pas res.
- (figurat) Ajornar, diferir, arrestar per un temps.
- Suspendre l’execucion d’un arrèst.
- Suspendre las ostilitats.
- La sesilha es suspendusa.
- Interrompre, s’arrestar per un temps.
- Las òbras demoran suspendudas dempuèi longtemps.
- (particular, drech) Esperar, per portar son jutjament, que se'n sápia mai.
- Suspendre son jurjament sus quicòm.
- (particular, politica) Interrompre l’exercici de drechs politics o civils per un temps.
- Suspendre la constitucion.
- Suspendre l’execucion de las leis.
- (particular, figurat) Interrompre las foncions d’un eclesiastic, d’un magistrat, d’un oficièr, d’un agent quinnque siá, sens li levar son caractèr.
Parents
Traduccions
Catalan
Etimologia
- Del latin suspendere.
Prononciacion
Oriental: central /susˈpɛndɾə/, balear /susˈpəndɾə/, /susˈpɛndɾə/ Occidental: /susˈpendɾe/
Sillabas
sus|pen|dre
Vèrb
suspendre