radical

Occitan

Etimologia

Del latin radicalis, deribat de radix rasic.

Prononciacion

/ɾaði'kal/, /ɾaði'kal/

Sillabas

ra|di|cal

Adjectiu

Declinason
	Singular	Plural
Masculin	radical	radicals
	[ɾaði'kal]	[ɾaði'kals]
Femenin	radicala	radicalas
	[ɾaði'kalo̞]	[ɾaði'kalo̞s]

radical

1. (botanica) Relatiu a la rasic ; qu’es en ligam amb la rasic ; que sembla a una rasic.
2. (gramatica) Al respècte de la racina del mot.
3. (matematicas) Al respècte amb la racina d’un nombre.
4. Que ten per objectiu d'agir sus la causa prigonda dels efièt que se vòl modificar.
5. (figurat) Çò que ten un rapòrt al principi d’una causa, a son esséncia.
6. Que fa taula rasa del passat, que revoluciona.
7. Qu´es absolut, qu´es mena al tèrme de sas opinions.
8. Qu´es sens nuanças.
9. (politica) Qui preconiza l’aplicacion integrala d'unes principis o que vòl las far aplicar a totes los aspèctes de la vida sociala e politica.
10. (matematicas) al respècte amb la racina d’un nombre.
11. Que ten per objectiu d'agir sus la quita causa dels efièts que se vòl modificar.
12. (figurat) Çò que ten rapòrt al principi d’una causa, a son esséncia.

Variantas dialectalas

• radicau

Sinonims

• absolut
• intransigent

Derivats

• radicalament

Traduccions

alemand: Radikale (de) anglés: radical (en) catalan: radical (ca) basc: erradikala (eu)

espanhòl: radical (es) francés: radical (fr) italian: radicale (it) portugués: radical (pt)

Nom comun 1

Declinason
Singular	Plural
radical	radicals
[ɾaði'kal]	[ɾaði'kals]

radical masculin (femenizacion radicala)

1. (politica) Persona utilizant un analisi radical per formar sas idèas.
2. (politica) Membre d’un partit radical

Nom comun 2

radical masculin

1. (Quimia) Entitat moleculara possedissent un o mai electrons non apariats.
2. (gramatica) Racina o partida invariabla d’un mot, per oposicion a las diferentas terminasons o desinéncias qu'aquel mot es susceptible de recebre.
3. (linguistica) Mai pichona unitat lexicala.
4. (matematicas) Simbòl de la racina (carrada, cubica, o autre).

Anglés

Etimologia

Del latin radicalis, deribat de radix rasic.

Prononciacion

/ˈɹædɪkəl/, /ˈɹædɪkəl/

Sillabas

ra|di|cal

Adjectiu

radical (plural: radicals)

1. radical

Nom comun

radical (plural: radicals)

1. radical

Catalan

Etimologia

Del latin radicalis, deribat de radix rasic.

Prononciacion

/rədiˈkal/, /rədiˈkal/ /radiˈkal/, /radiˈkal/

Sillabas

ra|di|cal

Adjectiu

Declinason
	Singular	Plural
Masculin	radical	radicals
Femenin	radicala	radicales

radical

1. radical

Nom comun

radical (plural: radicals)

1. radical

Espanhòl

Etimologia

Del latin radicalis, deribat de radix rasic.

Prononciacion

/raðiˈkal/, /raðiˈkal/

escotar « radical »

Sillabas

ra|di|cal

Adjectiu

radical masculin o femenin (plural masculin e femenin adicales)

1. radical

Nom comun

radical (plural: radicales)

1. radical

Francés

Etimologia

Del latin radicalis, deribat de radix rasic.

Prononciacion

/rədiˈkal/, /rədiˈkal/

França (Somain) : escotar « radical »

Sillabas

ra|di|cal

Adjectiu

Declinason
	Singular	Plural
Masculin	radical	radicaux
	[rədiˈkal]	[rədiˈko]
Femenin	radicale	radicales
	[rədiˈkal]	[rədiˈkal]

radical

1. radical

Nom comun

radical (plural: radicaux)

1. radical

Portugués

Etimologia

Del latin radicalis, deribat de radix rasic.

Prononciacion

Brasil /ʁad͡ʒiˈkaw/, /ʁad͡ʒiˈkaw/

Portugal /ʁɐðiˈkaɫ/, /ʁɐðiˈkaɫ/

Sillabas

ra|di|cal

Adjectiu

radical masculin o femenin (plural masculin e femenin radicais)

1. radical

Nom comun

radical (plural: radicais)

1. radical