fònt

Una fònt de Nimes

Occitan

Etimologia

Del latin fons, fontis

Prononciacion

['fɔn]

Nom comun

fònt femenin (auvernhat) (provençau) (vivaroaupenc)

1. Endrech ont l'aiga sosterranha sortís a la superfícia de la tèrra.
2. Construccion de pèira, de fèrre o d'autre material, provesida d'una o mai d'una canela per ont raja l'aiga.
3. Origina d'una informacion.

Variantas dialectalas

• font
• hont (gascon)

Traduccions

anglés: spring (en), fount (en) [1]; fountain (en) [2]; source (en) [3] catalan: font (ca) espanhòl: fuente (es) francés: source (fr) [1] e [3], fontaine (fr) [2]

italian: fonte (it); fontana (it) [2] portugués: fonte (pt)