dislexia

Occitan

Etimologia

Del grèc ancian λέξις « elocucion », de λέγω, (« parlar, dire »), amb lo prefix «dis-»

Prononciacion

lengadocian /disleˈt͡sio̞/, /disleˈt͡sio̞/

gascon /disleˈksio̞/, /disleˈksio̞/

escotar « dislexia »

provençau /disleˈksiə/, /disleˈksiə/

Sillabas

dis|le|xia

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
dislexia	dislexias
[disleˈt͡sio̞]	[disleˈt͡sio̞s]

dislexia femenin

Una expression de la dislexia

1. Dificultat d’identificar, de comprene e de reproduire los simbòls escrits, levat quina que siá deficiéncia intellectuala e sensoriala, e treble psiquiatric.

Derivats

• dislexic

Traduccions

alemand: Legasthenie (de) anglés: dyslexia (en) basc: catalan: dislèxia (ca)

espanhòl: dislexia (es) francés: dyslexie (fr) italian: dislessia (it) portugués: dislexia (pt)

Espanhòl

Etimologia

Del grèc ancian λέξις « elocucion », de λέγω, (« parlar, dire »), amb lo prefix «dis-»

Prononciacion

/d̪isˈleɣ̞sja/, /d̪isˈleɣ̞sja/

Sillabas

dis|le|xia

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
dislexia	dislexias
[d̪isˈleɣ̞sja]	[d̪isˈleɣ̞sjas]

dislexia femenin

1. dislexia ^(oc)

Portugués

Etimologia

Del grèc ancian λέξις « elocucion », de λέγω, (« parlar, dire »), amb lo prefix «dis-»

Prononciacion

Portugal /diʒlɛkˈsiɐ/, /diʒlɛkˈsiɐ/

Brasil /dʒiʒlekˈsiɐ/, /dʒiʒlekˈsiɐ/, /dʒislekiˈsijə/, /dʒislekiˈsijə/

Sillabas

dis|le|xia

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
dislexia	dislexias

dislexia femenin

1. dislexia ^(oc)