Occitan

Del latin computus (« compte », « calcul »)

lengadocian, gascon /'kontte/

provençau /'kõⁿte/

comp | te (2)

Nom comun

compte (lengadocian), (gascon); masculin

Accion de comptar, denombrament, calcul operat sus un ensemble quin qué siá de causas; resultat de la quita accion.
- Inscriure regularament cada jorn lo compte de sos ganhs e despensas.
Estat de çò que foguèt recebut, çò qu'es degut, despensat, avançat o provesit.
- Lo total d’un compte.
(per extension) Escrich contenent la tièra, lo calcul, la suputacion del quite estat.
(figurat) Accion de raportar çò que se sap, que se vegèt, etc., e d'en far rason, de l’explicar.
- Deu compte a pas degun.
Aver una causa en compte, l’administrar, ne dispausar, a la carga d'en far lo compte a qui se deu.
Se rendre compte de quicòm : s'avisar, se mainar, se trachar d'una causa.
Téner compte de quicòm, téner quicòm en compte o prendre en compte quicòm, far/faire compte de, èster/estar de compte har/hèr (gascon), aver present, non oblidar, ne faire cas, al moment d’obrar, de prendre una decision.
En fin compte, a la perfin del compte, al bot del compte, tot compte fach/fait : tot comptat, tot comptat e rebatut/debatut, tot batut e rebatut, a la fin, a la perfin, finalament.
(informatica) ensemble de las fonts informaticas atribuïdas a un utilizaire, que las pòt utilizar pas qu'en s’identificant sul sistèma amb son nom d’utilizaire (login) e son senhal.