rebut

Occitan

Etimologia

De rebutar

Prononciacion

lengadocian, gascon /reˈβyt/, /reˈβyt/

gascon /abʒɛkˈsju/, /abʒɛkˈsju/

escotar « rebut »

provençau /ʀeˈbu/, /ʀeˈbu/

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian, gascon
Singular	Plural
rebut	rebuts
[reˈβyt]	[reˈβyts]

rebut masculin

1. Accion de rebutar.
2. Çò qu’òm a rebutat, çò que foguèt pas desirat, çí qu’i a de mai marrit per cada espècia.

Sinonims

• arrenvaudèr (gascon)
• arrehucalhs / arrehucalhas (gascon)
• estraç
• rafatum / rafatalha
• gargalhariá
• rebrèc
• ravan / ravanilha (provençau)

Parents

• abjècte

Traduccions

alemand: Unrat (de), Abfall (de), Müll (de), Ausschuss (de) anglés: scrap (en), rubbish (en) basc: catalan: rebuig (ca)

espanhòl: desecho (es), rebusca (es), desecho (es) francés: rebut (fr) italian: rifiuto (it), scarto (it) portugués: descarte (pt), sucata (pt), desperdício (pt)

Catalan

Etimologia

De rebre

Prononciacion

oriental /rəˈβut/, /rəˈβut/, occidental /reˈβu/, /reˈβu/

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
rebut	rebuts

rebut masculin

1. (burocracia) Recebut en reconeissença de çò pagat.

Francés

Etimologia

De rebuter

Prononciacion

/ʁəby/, /ʁəby/

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
rebut	rebuts
[ʁəby]

rebut masculin

1. rebut ^(oc)