Vejatz lo contengut

Salzuit

Aqueste article es redigit en auvernhat.
Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.

Vilatge d'Occitània
Salzuit
Salzuit
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 45° 12′ 39″ N, 3° 29′ 03″ E
Superfícia 8,05 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
768 m
568 m
514 m
Geografia politica
País  Auvèrnhe
Parçan Brivadés
Estat Bandièra de França França
Region
84
Auvèrnhe Ròse Aups
Departament
43
Naut Léger Armas deu Departament de Naut Léger
Arrondiment
431
Briude
Canton
4316
Lo País de La Faieta (Paulhaguet davant 2015)
Intercom
244300224
CC de las Ribas delh Naut Alèir
Cònsol Pascale Noel
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
362 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

367 ab.
Densitat 44,6 ab./km²
Autras informacions
Còde postal 43230
Còde INSEE 43232

Salzuit[1] (Salzuit en francés) z-es una comuna auvernhassa, situada dins lo departament del Naut Léger e la region d'Auvèrnhe-Ròse-Aups, ancianament d'Auvèrnhe.

Comunas vesinas

[modificar | Modificar lo còdi]
Distanças e posicion relativa
Distanças e posicion relativa
Salzuit Salzuit
Comuna amb 137 abitants (2000)La Chaumeta
(2,2 km)
Comuna amb 982 abitants (2000)Paulhaguet
(2,4 km)
Comuna amb 315 abitants (2000)Couteuges
(2,7 km)
Comuna amb 164 abitants (2000)Daumairac
(4,4 km)
Comuna amb 175 abitants (2000)Chassanha
(4,5 km)
Comuna amb 195 abitants (2000)Cerzat
(5,6 km)

Perimètre delh territòri

[modificar | Modificar lo còdi]
Comunas confrontantas de Salzuit
La Chaumeta
Sent Privat d'Alèir Salzuit Paulhaguet
Cotuege

Las fòrmas ancianas son : Solazuit en 1181, Castrum de Salazuit en 1198, Solezoit en 1201, Solesuit en 1223, Castrum de Solazoit en 1285, Solazueret en 1324, Solezuet en 1328, Sollezeuit en 1379, Sollazeutum en 1388, Soulazuit en 1401, Solezeust en 1444, Solazoptum en 1459, Solazeut en 1464, Solazuyt en 1487, Soplazuit en 1543, Solezuict en 1612, Saleshuit en 1720, Salzuit alh secle XVIII (mapa de Cassini) [2].
Ni Dauzat e Rostaing, nimai los Féniés dison pas res de Salzuit.
I a de noms gallics de persona en Sol- : Solicios, Sol(l)ios, *Solos, etc [3].

En 1789, Salzuit fasiá partida de la província d'Auvernhe, de l'eleccion e subdelegacion de Briude e delh ressòrt de Riam. Sa gleisa parochala, diocèsi de Sant Flor e archipreirat de Briude, èra delh vocable de Sant Pèire; l'avesque ne'n èra collator. Lo 6 d'octobre de 1843, Salzuit saguèt erigida en sucursala [2].

Administracion

[modificar | Modificar lo còdi]
Lista delhs cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
2020 (2026) Pascale Noel    
març de 1965 2020 Charles Tourette divèrs dreita  
  2001      
Totas las donadas non son pas encara conegudas.
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 359, totala: 372

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
223 272 350 257 373 363 363 387 395

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
357 388 404 424 417 415 390 421 422

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
404 358 359 413 377 335 324 327 291

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
319
296
301
331
354
341
352
354
358
364
2009 2010
360
370
361
371
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
Evolucion de la populacion 1962-2008
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • En 2018 la populacion èra de 362 abitants e la densitat èra de 44,97 ab/km².

Luòcs e monuments

[modificar | Modificar lo còdi]

Personalitats ligadas amb la comuna

[modificar | Modificar lo còdi]

Ligams extèrnes

[modificar | Modificar lo còdi]
  1. Institut d'Estudis Occitans, Comission Toponimica Occitana, Luòcs, basa de donadas de toponimia occitana. Cèrca «Salzuit».
  2. 2,0 et 2,1 Augustin Chassaing, Antoine Jacotin Dictionnaire topographique... de la Haute-Loire, 1907, p. 263 https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k392965/f312.item
  3. Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 307