Reiaume de Kaffa

Lo Reiaume de Kaffa e l'expansionisme etiopian a la fin dau sègle XIX.

Lo Reiaume de Kaffa èra un estat ancian situat dins lo sud-oèst de l'Etiopia actuala. Apareguèt vèrs la fin de l'Edat Mejana (vèrs 1390 segon la tradicion) e demorèt independent fins a sa conquista per l'Empèri Etiopian en 1897.

Segon la tradicion orala, la creacion dau reiaume foguèt l'òbra dau rèi Mingo vèrs 1390 que fondèt pereu una dinastia establa de 32 sobeirans. Pasmens, lo nom de la màger part d'aquelei rèis es totalament desconegut e son existéncia es pas demostrada. La premiera traça istorica dau Reiaume de Kaffa data de la segonda mitat dau sègle XVI quand lo negus Sarsa Dengel (1550-1597) assaièt de lo crestianizar. Obtenguèt quauquei succès ambé la bastida d'una glèisa dins la capitala mai lei dificultats etiopianas dau sègle XVII entraïnèt l'aplant e la revirada dau projècte.

Durant lo rèine de Gali Ginocho (1675-1710), Kaffa acomencèt una politica d'annexion dei pichons reiaumes vesins que foguèt perseguida per sei successors. Tato Shagi Sherocho (1775-1795) establiguèt la frontier sud lòng dau riu Omo e lo Reiaume agantèt son apogèu territòri sota Hoti Gaocho (1798-1821). Pasmens, la poissança dau Reiaume de Kaffa demorava limitada a respèct d'aquela d'Etiopia e poguèt pas resistir a l'invasion etiopiana de 1897. La captura de son darrier rèi, Gaki Sherocho (1890-1897), lo 11 de setembre marquèt la fin de son independéncia après quauquei mes de combats.

Après la conquista, la region conoguèt un declin important dins lo corrent dau rèine dau negus Iyasu V (1913-1916). En 1942, venguèt la basa de la província de Kaffa avans d'èsser integrada dins la Region dei nacions, nacionalitats e pòbles dau Sud en 1995.