Vejatz lo contengut

Pink Floyd

Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.
Pink Floyd
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
Pink Floyd en concèrt a Earls Court, lo 18 de mai de 1973.

Naissença
N. a
Decès
D. a
Causa de decès
Assassinat/ada per
Luòc d'enterrament
Lenga mairala
Fogal ancestral
País de nacionalitat
Paire
Maire
Oncle
Tanta
Grands
Bèlamaire
Bèlpaire
Fraire
Sòrre
Conjunt
Companh/a
Filh/a
Religion
Membre de
Familha nòbla
Membre de
l'equipa esportiva
posicion de jòc
tir (esquèrra/drecha)
grad dan/kyu
Grop etnic
Orientacion sexuala
Profession
Emplegaire
Domeni d'activitat
Escolaritat
Diplòma
Director de tèsi
Estudiant de tèsi
Foncion politica
Residéncia oficiala
Predecessor
Successor
Partit
Tessitura
Label discografic
Lista de cançons
Discografia
Mission de l'astronauta
Distincions e prèmis
Branca militara
Grad militar
Etapa de canonizacion
Familha nòbla
Títol de noblesa
Títol onorific
Comandament
Conflicte
Jorn de la fèsta
País d’origina Bandièra: Reialme UnitReialme Unit
Genre(s) Art rock, rock psiquedelic, rock progressiu, acid rock e space rock
Annadas activas 19651996

Membres David Gilmour
Nick Mason
Roger Waters
Richard Wright
Ancians membres Syd Barrett
Bob Klose

Pink Floyd foguèt un grop de musica britanica, considerat coma un dels mai influents de l'istòria del ròck. Los sieus membres fondators foguèron Syd Barrett (guitarra e votz), Roger Waters (bassa e votz), Richard Wright (òrgue, clavièrs e votz) e Nick Mason (batariá). Lo grop se faguèt conéisser, fins a 1966, pels clubs underground de Londres. Enregistrèron son primièr single en genièr de 1967 («Arnold Layne»), e lo meteis an publiquèron lo primièr disc de longa durada, The Piper at the Gates of Dawn.

En 1968 Barrett foguèt substituit per David Gilmour. A comptar d'aquel moment lo grop, menat per Waters e Gilmour, comencèt de daissar de costat lo psicodelisme underground dels primièrs tempses e comencèt a crear un estil sonòr fòrça pròpri, basat sul virtuosisme instrumental, l'experimentacion amb l'electronica, l'inclusion d'efièches sonòres d'estudi e l'utilizacion de còrs e recorses sinfonics. Aital, las siás òbras, resultat d'un perfeccionisme obsessiu inedit fins alavetz aquò dels grops de ròck, venon longas, densas e de granda riquesa musicala e emotiva. Los disques mai representatius d'aquela epòca, qu'aguèron un grand succès comercial e que fondamentèron lo sieu prestigi artistic, son The Dark Side of the Moon (1973), Wish You Were Here (1975) e Animals (1977). Malgrat lo sieu succès comercial, lo grop gaudiguèt de libertat artistica e se permetèt quitament d'excentricitats coma rodar una pellicula per las roïnas de Pompeia (Live at Pompeii), far de musica per espectacles teatrals e de balet o passar dos ans per gravar un disc.

Pus tard, Waters ensagèt de venir lidèr tot sòl, e los trabalhs del grop, sens pèrdre la siá particulara personalitat sonòra, derivèron cap a de tèmas mai escurs coma The Wall (1979) lo disc representatiu d'aquela epòca e a l'encòp lo succès comercial mai grand del grop. Lo disc seguent, The Final Cut (1983), es un trabalh practicament en solitari de Waters, ont la rèsta del grop, a l'excepcion de Wright -que foguèt donat comjat-, fan los musicians d'acompanhament.

Après de grèvas dissensions, en 1983 Waters abandonèt la formacion per començar una carrièra en solitari e, de mai, inicièt un litigi amb sos excompanhs, que perdèt fin finala en 1987, pra'mor que aqueles poguèsson pas utilizar lo nom del grop. Aital, lo 1987, lo grop format de Gilmour, Wright e Mason, tornèt a l'activitat. Entre aquel moment e los ans 90 enregistrèron solament dos disques d'estudi amb de material nòu, A Momentary Lapse of Reason (1987) e The Division Bell (1994), e realizèron de nombrosas viradas.

Après mai de 20 ans de dissensions, en julhet de 2005 Waters, Gilmour, Mason e Wright tornèron jogar amassa amb Pink Floyd al concèrt benèfic Live 8, organizat per Bob Geldof. Malgrat aiçò, las rumors sus una possibla reunificacion del grop foguèron desmentidas sulpic.

Lo 5 de julhet de 2014 se sabèt, a travèrs de divèrsas personas, entre elas la femna de David Gilmour, Polly Samson, que lo mes d'octòbre del meteis an, Pink Floyd editariá un nòu album d'estudi nomenat The Endless River, basat sus las sessions de 1993 e 1994 que realizèron per The Division Bèl, aital coma en la darrièra accion de Rick Wright.[1] Lo lançament debanèt lo 10 de novembre.[2]

  1. «Pink Floyd torna 20 anys després».
  2. «Pink Floyd: capítol final».