Vejatz lo contengut

L'Idiòt

Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.
L'Idiòt
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
Imatge associat al filme

Títol original ''Hakuchi''
Realizacion Akira Kurosawa
Actors principals Setsuko Hara

Toshiro Mifune
Yoshiko Kuga

Masayuki Mori
Takashi Shimura

Scenari Akira Kurosawa

Heijiro Hisaita
... d'après lo roman omonim de Fiodor Dostoievskii

Musica Fumio Hayasaka
Decòrs So Matsuyama
Fotografia Toshio Ubukata
Montatge Akira Kurosawa
Produccion Takashi Koide
Societat de distribucion Shochiku
Format Blanc e negre
Genre Drama psicologic
Durada 166'
Sortida 23 de mai de 1951 a Japon
Lenga(s) originala(s) japonés
País d’origina Bandièra del Japon Japon
... Audrey Hepburn & Mel Ferrer dins War and Peace ...Guèrra e patz... King Vidor 1956
... en Fiodor Dostoievskii en 1863

L'Idiòt (Hakuchi del sieu títol original japonés vertadièr) es lo segond filme amb Setsuko Hara (aprèp Regreti ges ma joventut en 1946) del realizator japonés originari de l'illa d' Hokkaido, Akira Kurosawa, realizat en 1951.

Interpretat tanben per l'immens Toshiro Mifune, que se ne convertirà lèu en lo sieu actor preferit e fetiche dels caps d'òbra màgers e encara venidors (que n'es aiceste lo segond, un an aprèp Rashomon, maldespièch e censura e bestiesa umana...), atal, e forra-borra, Los Sèt Samorais, Lo Castèl de l'aranha o Barbarossa e ca nado.

Grand amator e aimador de la literatura russa (que la legissiá dins la lenga, òc-ben-òc!), n'aviá sempre somiat de ne transportar l'accion dins lo sieu país de naissença, a Sapporo e Hokkaido.Ne cal saber tanben que las gents d'Hokkaido ne son sovent considerats amb un chic de mesprètz o de condescendéncia pels autres estatjants de l'archipèla nipon.Ne foguèt atal per n' AK, un chic, una mena de revenge sus de malas costumas que, ailàs, totes los païses n'acostuman de favorizar.

Atal doncas, en Fiodor Dostoievskii... a Japon... a Nihon... a Hokkaido... Sapporo.

Se n'inscriu e del tot Akira Kurosawa dins la tradicion fòrça japonesa d' adaptacion d'òbras literàrias de qualitat màger, nacionalas e estrangièras, d'aquò rai.
Mas çò que fa la fòrça d'aquelas òbras es que son d'adaptacions a la realitat culturala, lingüistica e sociala japonesas e non pas una mena de còpia rèiresovent farlabicada coma ne son molts e molts filmes occidentals que çò ne pretendon adaptar la realitat de la literatura russa, per exemple, a d' esquemas de pensada o de comportament del tot al tot diferents.

Un bon exemple d'aquesta engana del cinèma occidental es lo del Guèrra e Patz, per exemple, en 1956, d'en King Vidor, cineasta màger pr'aquò, que n'es coma, fin finala, una adaptacion en bendas dessenhadas d'un cap d'òbra indefugible de la literatura mondiala, malgrat, d'alhors, las pro bèlas qualitats d'aquel filme ( los sieus interprèts, n'Audrey Hepburn e'n Mel Ferrer subretot... e la famosa scèna del bal al Palatz del tzar...)

N'es sonque de comparar l'adaptacion russa (de 7h 35 min... e òc tanplan, mas lo romançàs, per lo se legir, lo se legir plan, ne cal de setmanas de temps...) del grand Sergei Bondarchuk, de doas parts, en 1963-1967 (e Oscar del melhor filme estrangièr en 1967... totun!!!) per n'èsser del tot convencit. Que, luènh de n'èsser una òbra sovietica "pomposa" (çò dison los que ne comprenon pas res a pas res... e sovent, sens quitament pas veire los filmes!!!) es una de las melhoras adaptacions literàrias pas jamai realizadas de l'istòria tota e vertadièra del VIIen Art, amb quitament las longuesas e longors o digressions tolstoianas...

Parentèsi clavada, en tot n'adaptar la realitat russa autentica del roman d'en Dostoievski a las realitats totas tant autenticas e tan viscudas, ressentidas e sentidas d'aiceste Japon septentrional, Akira Kurosawa ne signa una de las òbras mai creatritz e novatritz de la siá encara jove carrièra, quitament se n'èra ja estat guerdonat d'un Oscar per Rashomon (pel melhor filme estrangièr...) amai un Leon d'Aur de la Mòstra de Venècia per la meteissa òbra que çò ne marquèt de verai l'envòl planetari del màger cinèma nipon.

mesa en scèna e estil

[modificar | Modificar lo còdi]

Los desplasers de la censura

[modificar | Modificar lo còdi]

Ficha tecnica

[modificar | Modificar lo còdi]

Estudi comparatiu de 3 adaptacions cinematograficas de L'Idiòt al cinèma

[modificar | Modificar lo còdi]

L'Idiòt... França... 1946

[modificar | Modificar lo còdi]

L'Idiòt... Russia / Union Sovietica... 1958

[modificar | Modificar lo còdi]

Fimografia comparada

[modificar | Modificar lo còdi]

Vejatz tanben

[modificar | Modificar lo còdi]

Ligams extèrnes

[modificar | Modificar lo còdi]

Nòtas & referéncias

[modificar | Modificar lo còdi]

<references>