Vejatz lo contengut

Escranhòla

Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.
Vilatge d'Occitània
Escranhòla
Escragnolles
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
Vista d'Escranhòla.
Armas
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 43° 43′ 54″ N, 6° 47′ 02″ E
Superfícia 25,48 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
1 644 m
1 020 m
400 m
Geografia politica
País Comtat de Niça
Estat Bandièra de França França
Region
93
Provença Aups e Còsta d'Azur
Departament
6
Aups Maritims Armas deu Departament deus Aups Maritims
Arrondiment
061
Grassa
Canton
0625
Sant Valier
Intercom
240600528
des Monts d'Azur
Cònsol Jacques Ballestra
(2008-2014)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2019)
611 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

625 ab.
Autras informacions
Còde postal 06460
Còde INSEE 06058

Escranhòla[1][2] (Escragnolles en francés) es una comuna occitana de Provença, situada dins lo departament dei Aups Maritims e la region de Provença-Aups-Còsta d'Azur.

Escranhòla es un vilatge dei preaups grassencs.

  • La Sianha, o Granda Sianha, nais dins l'Audiberga, son cors inicial es lo mai sovent assecat. Pren tota sa poissença après lo sorgent de Garba.
Clicatz sus una vinheta per l’agrandir.


  • La Sianha de la Para o d'Escranhòla, i a la font. Sus la mapa deis frontièras de l'Èst (1776) son cors inicial se disiá lo riu deis aigas negras. Lo sorgent (font vauclusiana) de Para foguèt crompat 20.000 francs aur per lo Sindicat Intercomunau deis Cinc Comunas. Ambé lo sorgent de Garba, draina lo karst d'Audiberga
Clicatz sus una vinheta per l’agrandir.


  • rejonh Sianha après un percors envabrat presat deis adèptes de canyoning.
Clicatz sus una vinheta per l’agrandir.
  • Lo canau de Belletrud (1931) a sa presa dins la bauma de Para. Per anar a Sant Cesari de Sianha, domina lei vaus de Sianha d'Escranhòla puèi de la granda Sianha, qu'engamba au bòsc dei Malinas, crosa lo canau de la Sianha avans d'entamenar un long passatge sosterranh per tornar sortir a la virada de Mauvans.
Clicatz sus una vinheta per l’agrandir.

Es possible mai perilhós de caminar long dau canau, en prenent de tunèls que foguèron cavats a la man e amb d'explosius. Aqueu canau alimenta lei comunas de Sant Cesari de Sianha, Lo Tinhet, Las Perascedas, Cabris e Peimainada.

  • leis baumas :
    • Bauma dei gorgs o bauma Gras
    • Lei Baumas dau Bail : 8 en tot

Après la pèsta de 1420, la populacion dau vilatge foguèt anequeliada, e, per lo tornar poblar, falguèt far venir d'abitants de la region pròcha o dau rèire país de Gènoa, lei figons [3], grands manjaires de figas que parlavan lo figon. La lenga moriguèt e los parlaires passèron au provençau, puèi au francés.

Escranhòla fin XVIIIen

La comuna èra dau departament de Var fins a 1860.

Administracion

[modificar | Modificar lo còdi]
Lista dei cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
2008 2014 Jacques Ballestra    
març de 2001 2008      
Totas las donadas non son pas encara conegudas.
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): , totala:

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
346 350 279 363 402 420 408 431 413

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
392 410 411 421 355 310 281 277 264

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
282 248 249 163 150 172 130 115 118

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
117
119
110
193
326
384
505
519
545
2009 2010
571
575
596
600
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
Evolucion de la populacion 1962-2008
Evolucion de la populacion 1962-2008


Luòcs e monuments

[modificar | Modificar lo còdi]

Personalitats liadas ambé la comuna

[modificar | Modificar lo còdi]

Liames extèrnes

[modificar | Modificar lo còdi]
  1. Comunas dei Aups Maritims - Sit de Laurenç Revest
  2. http://linguistica-oc.com/wp-content/uploads/2013/07/Linguistica-occitana-7-Sumien.pdf
  3. Toso F. : Da Monaco a Gibralterra : storia, lingua e cultura di villagi e citta-satto génovesi verso occidente, Toso, Le Mani Ed., Genova, 2004 ISBN: 88-8012-282-7