Puègserguièr

una comuna francesa
Vila d'Occitània

Puègserguièr (Puisserguier en francés) es una comuna lengadociana situada dins lo departament d'Erau e la region d'Occitània, ancianament de Lengadòc-Rosselhon.

Puègserguièr
Puisserguier
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
Vista generala de Puègserguièr.
Armas
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 43° 22′ 07″ N, 3° 02′ 29″ E
Superfícia 28,27 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
205 m
87 m
39 m
Geografia politica
País Armas de Lengadòc Lengadòc
Estat Bandièra de França França
Region
76
Occitània
Departament
34
Erau Armas del Departament d'Erau
Arrondiment
341
Besièrs
Canton
3406
Sant Ponç de Tomièiras (Cabestanh abans 2015)
Intercom
243400686
CC de Sud Erau (residéncia)
Cònsol Jean-Noël Badenas
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
2 974 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

3 023 ab.
Densitat 100,57 ab./km²
Autras informacions
Còde postal 34620
Còde INSEE 34225

Geografia

modificar
 
Comunas a l'entorn.

Perimètre del territòri

modificar
Comunas confrontantas de Puègserguièr
Cebasan Casadarnas Càsols de Besièrs
Creissa  
Cranta Cabestanh Maurelhan

Toponimia

modificar

La prononciacion es [petʃe'rje] [1].

Las fòrmas ancianas son : castello de Podio Surignano [legir -guario] en 1146, de Podio Sorigario, de castro et honore Podii Soriguerii, ecclesie de Podio Soriguer, castrum de Podio Soriger en 1168, apud Podium surigarium en 1168, de Podio Suriguario en 1171, de Podio Soriguerio en 1172, de Podio Sorigerio en 1212, Podiisorigariio en 1222, ecclesia de Podio Surigario en 1347-1375, lieu de Puysurguier, Puisurguyer en 1395, rector de Podiosoyrigario al sègle XIV, lieu de Puisserguier en 1561, Puiserguier en 1585, Puysserguier en 1607, Puicerguier en 1643, Puisserguier en 1708 e en 1770-72 (mapa de Cassini)[2].

Segon Dauzat e Rostaing, lo nom vendriá de puèg, del latin podium, e del mot derivat del latin sericarius, « que fa de sarga » [3] (teissut); mas pels Féniés, seriá un nom de persona, *Suricarius [4]; segon Hamlin, seriá l'ancian occitan soriguer « moisset ros » utilizat coma escais-nom d'òme[2]. Jean-Pierre Chambon ajusta una solucion possibla, PODIU *SOR(I)CĀRIU (cf. FEW 12, 300a). Comparar catalan Puig Xoriguer, Es Puig Soriguer (OnCat 7, 162-3)[1].

Istòria

modificar

Administracion

modificar
Lista dels cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
març de 2008 2026 Jean-Noël Badénas PS viticultor, conselhièr general (2004-2015)
març de 2001 2008 Jean-Claude Jany sense etiqueta emplegat de banca
març de 1989 2001 Francine Sénégas   comerçanta
  1989      
Totas las donadas son pas encara conegudas.

Demografia

modificar
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 2843, totala: 2894
 

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
1 218 1 175 1 266 1 314 1 610 1 670 1 745 1 850 1 828

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
1 990 2 200 2 365 2 574 2 806 2 997 3 091 3 516 3 759

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
3 754 3 506 3 526 3 560 3 451 3 501 3 271 2 601 2 512

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
2 387
2 385
2 197
2 219
2 432
2 482
2 631
2 706
2 767
2 813
2009 2010
2 827
2 874
2 853
2 897
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
 
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • En 2018 la populacion èra de 2974 abitants e la densitat èra de 105,2 ab/km².

Luòcs e monuments

modificar

Personalitats ligadas amb la comuna

modificar

Veire tanben

modificar

Ligams extèrnes

modificar
  1. 1,0 et 1,1 https://www.etudesheraultaises.fr/wp-content/uploads/ael-art-2006-30-11-nouvelles-observations-toponymie-herault-frank-hamlin.pdf
  2. 2,0 et 2,1 Frank R. Hamlin, Toponymie de l'Hérault, Dictionnaire Topographique et Étymologique, Éditions du Beffroi e Études Héraultaises, 2000, p. 300
  3. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 522
  4. Bénédicte Boyrie-Fénié, Jean-Jacques Fénié, Toponymie des Pays Occitans, edicions Sud-Ouest, 2007, p. 250

 

Wikimedia Commons prepausa de documents multimèdia liures sus Puègserguièr.