Hopp til innhald

Lillehammer

Frå Wikipedia – det frie oppslagsverket
Lillehammer
By
Lillehammer sett frå Vingnes.
Land  Noreg
Fylke Innlandet
Kommune Lillehammer
Areal 11,5 km²
Folketal 21 263  (2023)
Folketettleik 1 849 / km²
Innbyggjarnamn lillehamring
Preposisjon Lillehammer
Ferdselsårer Lillehammer213250255
Kart
Lillehammer
61°06′58″N 10°27′28″E / 61.116111°N 10.457778°E / 61.116111; 10.457778
Wikimedia Commons: Lillehammer

Lillehammer er ein by og administrasjonssenteret i Lillehammer kommune i Innlandet fylke. Byen har 21 263 innbyggjarar per 1. januar 2023, er sete for fylkesmannen og fylkesadministrasjonen i Oppland, og er prostesete i Sør-Gudbrandsdal prosti.

Storgata på Lillehammer.
Lillehammer kunstmuseum

Lillehammer fekk kjøpstadrettar i 1827 og bystatus i 1842. Kjøpmann Ludvig Wiese har vore rekna som grunnleggjar av byen, og det vart reist ein statue av han på Lilletorget i samband med byen sitt 100-årsjubileum. Fram til midten av 1800-talet låg busetnaden hovudsakleg i området rundt Hammer gard. Byen hadde i 1850 om lag tusen innbyggjarar, og hadde gode kommunikasjonar sør- og nordover. Legginga av hovudbanen Oslo-Eidsvoll i 1852 baserte seg på vidare samband med dampskip langs Mjøsa til Lillehammer, og nylagt veg vidare oppover Gudbrandsdalen. Dette transportsystemet gjorde transitt av tømmer[1] og jordbruksvarer til hovudstaden mogleg, og bidrog til at byen voks fram.

Olympiske og paralympiske vinterleikar

[endre | endre wikiteksten]

Lillehammer var i 1994 vertsby for dei 17. olympiske vinterleikane; vinter-OL 1994. Samstundes var vinter-PL 1994 arrangert i byen. I den samanhengen vart det bygd nye idrettsanlegg, og eksisterande kulturbygg og vegar fekk ei opprusting. I 2016 var Lillehammer på nytt vertsby for OL etter at han 7. desember 2011 var vald ut som vertsby for vinter-OL for ungdom 2016.

Vennskapsbyar

[endre | endre wikiteksten]

I andre land

[endre | endre wikiteksten]

«Lillehammer» i Store norske leksikon, snl.no.

  1. Bayard Taylor, En reise i Norge i 1857, New York/London 1857, Frifant Forlag 2009, side 19.

Bakgrunnsstoff

[endre | endre wikiteksten]