Hopp til innhald

Antofyllitt

Frå Wikipedia – det frie oppslagsverket
Anthofyllitt

Generelt
KategoriInosilikat
Amfibol
Kjemisk formel(Mg,Fe)7Si8O22(OH)2
Strunz-klassifisering09.DE.05
KrystallsymmetriOrtorombisk dipyramidal
H-M-symbol: (2/m 2/m 2/m)
Romgruppe: P nma
Identifikasjon
FargeGrå til grøn, brun og beige
KrystallformSjeldan som særskilde krystallar. Oftast lamelforma eller trevla.
KrystallsystemOrtorombisk
KløyvFullkomen på {210}, ufullkomen på {010}, {100}
FastleikSprø; elastisk når trevla
Mohs hardleiksskala5.5 - 6
GlansGlasaktig, perleklår langs kløyv
StrekfargeKvit til grå
TransparensTransparent til gjennomskineleg
Spesifikk vekt2.85 - 3.2
Optiske eigenskapar
Optiske eigenskaparToaksa (+)
Brytingsindeksnα=1.598 - 1.674, nβ=1.605 - 1.685, nγ=1.615 - 1.697; indices increase with Fe content
2V-vinkel57° - 90°
KjenneteiknKaraktereistisk med brun kløvfarge, men så lenge han ikkje finst som krystall er han vanskeleg å skilje frå andre amfibolar utan optisk og/eller røntgentestar.
Kjelder[1][2][3][4]

Anthofyllitt er eit rombisk, fibrig mineral som høyrer til amfibolane. Mineralet har gråkvit til grøn til raudbrun farge. Mineralet finst ofte i regionalmetamorfe bergarter. Mineralet vart først skildra av Schumacher i 1801 frå Kjennerudvann i Kongsberg. I Noreg er elles mineralet kjend i Bamble, Mo i Rana og Åheim.

  1. Handbook of Mineralogy
  2. Mindat.org
  3. Webmineral data
  4. Klein, Cornelius., 2002, The Manual of Mineral Science, 22nd ed., John Wiley & Sons, Inc. ISBN 0-471-25177-1