vlotten

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  vlotten    (hulp, bestand)
• IPA: /ˈvlɔtə(n)/

Woordafbreking

• vlot·ten

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘drijven’ voor het eerst aangetroffen in 1240
• van Middelnederlands vlotten

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
vlotten	vlotte	gevlot
zwak -t	volledig

Werkwoord

vlotten

1. voortgang maken

   ▸ Omdat Montebello, wie niets ontging, moet hebben gemerkt dat de conversatie niet wilde vlotten, begon hij uit zijn hoofd in het Frans poëzie te citeren, waarvan ik vermoedde dat het haar woorden waren.

2. voortdurend geleidelijk veranderen
3. in de vorm van een vlot naar een andere plaats brengen
4. drijven

Afgeleide begrippen

• [2] vlottend
• [3] vlotteren

Zelfstandig naamwoord

de vlotten mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord vlot

Gangbaarheid

• Het woord vlotten staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "vlotten" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
97 %	van de Vlamingen.

Middelnederlands

Werkwoord

vlotten

1. drijven, varen
2. vloeien
3. over het water vervoeren

Overerving en ontlening

• Nederlands: vlotten