skallig
| Naar frequentie | 16044 |
|---|
| A: nominatief | stellend | vergrotend | overtreffend | |
|---|---|---|---|---|
| onbepaald / sterk |
g enkelvoud | skallig | skalligare | skalligast |
| o enkelvoud | skalligt | |||
| meervoud | skalliga | |||
| bepaald / zwak | ||||
| alle vormen | skalliga | skalligare | skalligaste | |
| bep. enkelvoud bij een mannelijke persoon of een mannelijk dier ook: |
skallige | |||
| B: genitief | stellend | vergrotend | overtreffend | |
| onbepaald / sterk |
g enkelvoud | skalligs | skalligares | skalligasts |
| o enkelvoud | skalligts | |||
| meervoud | skalligas | |||
| bepaald / zwak | ||||
| alle vormen | skalligas | skalligares | skalligastes | |
| bep. enkelvoud bij een mannelijke persoon of een mannelijk dier ook: |
skalliges | |||
skallig
| enkelvoud | meervoud | |||
|---|---|---|---|---|
| onbepaald | bepaald | onbepaald | bepaald | |
| nominatief | skallig | |||
| genitief | ||||
- een kale (man)
- «"Plocka håret av en skallig", svarade pojken.»
- "De haren van een kale man plukken," antwoordde de jongen.
- «"Plocka håret av en skallig", svarade pojken.»