schuif

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  schuif    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• schuif

Woordherkomst en -opbouw

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	schuif	schuiven
verkleinwoord	schuifje	schuifjes

Zelfstandig naamwoord

de schuif v / m

1. manier om een deur te vergrendelen met een plat voorwerp

   • Om de deur te openen moet je eerst de schuif eraf halen. 

2. uitschuifbare bak in een meubelstuk, lade

   • De kleren lagen in de bovenste schuif. 

Hyponiemen

• bosschuif, kasschuif, paskwilschuif, plaatschuif, vondelingenschuif

Afgeleide begrippen

   

schuifaf schuifbalk schuifblad schuifcontact schuifdak schuifdeur schuifdoos schuifgesp schuifgiek schuifhek schuifkaas schuifklep schuifknop schuifla schuifladder schuiflood schuifmaat schuifplank schuifpui schuifpuzzel schuifraam schuifregelaar schuifregister schuifschakelaar schuifslot schuifspanning schuifspeld schuifsterkte schuiftafel schuiftrombone schuiftrompet schuifuil schuifuit schuifwand schuifweerstand schuivenmotor schuiver

Verwante begrippen

• grendel, klep, knip, schuifslot

Vertalingen

    1. manier om een deur te vergrendelen met een plat voorwerp   

Engels: bolt (en)

Papiaments: schuif, skeif Spaans: cerrojo (es) m

Werkwoord

vervoeging van
schuiven

schuif

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van schuiven
   

   • Ik schuif. 

2. gebiedende wijs van schuiven
   

   • Schuif! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van schuiven
   

   • Schuif je? 

Gangbaarheid

• Het woord schuif staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "schuif" herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.