křičet
Uiterlijk
- IPA: /kr̝̊ɪtsɛt/
- kři·čet
křičet imperfectief
enkelvoud | meervoud | ||
---|---|---|---|
eerste persoon | křičím | křičíme | |
tweede persoon | informeel | křičíš | křičíte |
formeel | křičíte | ||
derde persoon | křičí | křičí |
- Oude schrijfwijze: křičeti imperfectief
křičet imperfectief
enkelvoud | meervoud | ||
---|---|---|---|
eerste persoon | křičím | křičíme | |
tweede persoon | informeel | křičíš | křičíte |
formeel | křičíte | ||
derde persoon | křičí | křičí |