correspondentie

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  correspondentie    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• cor·res·pon·den·tie

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het middeleeuws Latijn, in de betekenis van ‘briefwisseling’ voor het eerst aangetroffen in 1579
• Naamwoord van handeling van corresponderen met het achtervoegsel -entie

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	correspondentie	correspondenties
verkleinwoord

Zelfstandig naamwoord

de correspondentie v

1. het corresponderen
2. briefwisseling

   • De beroemde schrijver onderhield een uitgebreide correspondentie met zijn collega's. 

   ▸ Ze stuit op erotische correspondentie van Pieterlief met zijn secretaresse.

3. overeenstemming

   • Er was een zo grote correspondentie tussen beide boeken dat je kon spreken van plagiaat. 

Hyponiemen

   

bedrijfscorrespondentie bouwsteencorrespondentie e-mailcorrespondentie handelscorrespondentie internetcorrespondentie overheidscorrespondentie

Afgeleide begrippen

   

correspondentie-universiteit correspondentieadres correspondentiekaart correspondentieonderwijs correspondentieprincipe correspondentietheorie correspondentievriend

Vertalingen

    1.   

Duits: Korrespondenz (de) v Engels: correspondence (en) Frans: correspondance (fr)

Italiaans: corrispondenza (it) v Spaans: correspondencia (es), carteo (es) m

Gangbaarheid

• Het woord correspondentie staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "correspondentie" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
98 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.