bloeden

Een bloedende vinger.

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  bloeden    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈbludə(n) / (2 lettergrepen)

Woordafbreking

• bloe·den

Woordherkomst en -opbouw

• afgeleid van bloed met het achtervoegsel -en

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
bloeden	bloedde	gebloed
zwak -d	volledig

Werkwoord

bloeden

1. inergatief het vloeien van bloed uit het lichaam

   • Het dier bloedde uiteindelijk dood. 

Hyponiemen

• bebloeden, doodbloeden, doorbloeden, leegbloeden, nabloeden, uitbloeden, verbloeden

Uitdrukkingen en gezegden

• moeten bloeden voor iets

heel vervelende gevolgen hebben van iets

•  'Na de begrafenis had hij al in bedekte termen gemeld dat wij het er niet bij moesten laten zitten. Dat er iemand moest bloeden voor de fouten die er waren gemaakt.  

• Doen alsof je neus bloedt

doen alsof je van niets weet

• Een doekje voor het bloeden (zijn)

een ontoereikende, slechts symbolische maatregel of ofwel: een smoesje zijn, niet de waarheid

• In Defendria zeggen ze wel, dat zij machtiger zijn, maar dat is maar een smoesje, een doekje voor het bloeden, zogezegd. Ik zou wel eens willen zien wat zij van een vechtpartij terechtbrachten, als het menens werd.'

Vertalingen

    1. het vloeien van bloed   

Duits: bluten (de) Engels: bleed (en) Fins: vuotaa verta (fi) Frans: saigner (fr) Fries: bliede (fy) Italiaans: sanguinare (it) Pools: krwawić (pl)

Portugees: sangrar (pt) Quechua: sirk'ay (qu) Spaans: sangrar (es) Tsjechisch: krvácet (cs) Turks: kanamak (tr) Zweeds: blöda (sv) Volapük: bludön (vo)

Zelfstandig naamwoord

de bloeden mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord bloed

Gangbaarheid

• Het woord bloeden staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "bloeden" herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.