surfen

[1] Surfen.

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  surfen    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈsʏrfə(n) / (2 lettergrepen); /ˈsʏrvə(n)/

Woordafbreking

• sur·fen

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Engels, in de betekenis van ‘plankzeilen’ voor het eerst aangetroffen in 1969
• van Engels  surf ww 

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
surfen	surfte surfde	gesurft gesurfd
zwak -d zwak -t	volledig

Werkwoord

surfen

1. inergatief (sport) door de golfenergie voortbewogen worden, bijvoorbeeld op surfplanken of met boten, golfsurfen

   • Er wordt daar vaak gesurft als er grote golven zijn. 

   ▸ De staat heeft alles: perfect warm weer, zee om te surfen, bergen om te skiën, wijnvelden en prachtige trails door de ongerepte natuur.

2. inergatief (informatica) zich op het internet begeven

Opmerkingen

• Als het werkwoord met een stemloze f wordt uitgesproken, is de vervoeging "surfte, gesurft", maar bij een uitspraak met een stemhebbende v wordt volgens spellingregel 12.D de vervoeging "surfde, gesurfd". Andere Engelse leenwoorden die op twee manieren verbogen kunnen worden zijn briefen en golfen en afgeleide werkwoorden.

Synoniemen

• [2] internetten

Verwante begrippen

• netsurfen, websurfen

Hyponiemen

   

bodysurfen egosurfen golfsurfen ijssurfen kitesurfen luchtsurfen metrosurfen netsurfen rondsurfen sekssurfen steensurfen treinsurfen websurfen windsurfen zandsurfen

Afgeleide begrippen

• surfer, surfmuziek, surfpak, surfplank, surfrock, surfstrand

Vertalingen

    2. zich op het internet begeven   

Spaans: navegar (es)

Gangbaarheid

• Het woord surfen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "surfen" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
98 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.