Keller

Duits

	enkelvoud	meervoud
nominatief	der Keller	die Keller
genitief	des Kellers	der Keller
datief	dem Keller	den Kellern
accusatief	dem Keller	die Keller

Zelfstandig naamwoord

Keller m

1. kelder

Pennsylvania-Duits

Uitspraak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?

Woordafbreking

• Kel·ler

Woordherkomst en -opbouw

• Ontleend aan het Duitse zelfstandige naamwoord Keller

	enkelvoud (onbepaald)	enkelvoud (bepaald)	meervoud (onbepaald)	meervoud (bepaald)
nominatief	en Keller	der Keller
datief	me Keller	em Keller
accusatief	en Keller	der Keller

Zelfstandig naamwoord

Keller, m

1. (bouwkunde), (landbouw) ploeg

   «Wann all die Grumbiere uffgelese sin, gehne sie in em Keller fer es Winder.»

   Als alle aardappelen werden geplukt zijn, komen ze in de kelder om te overwinteren.

Antoniemen

• Schpeicher

Afgeleide begrippen

   

Kelleresel Kellerdeer kellerfeicht Kellerkich Kellerloch Kellerluft kellerschteek

Afgeleide begrippen

• blugge

Opmerkingen

• Duits: Keller, m
• Engels: cellar