Gefilde
Uiterlijk
- Ge·fil·de
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
nominatief | das Gefilde | die Gefilde |
genitief | des Gefildes | der Gefilde |
datief | dem Gefilde | den Gefilden |
accusatief | das Gefilde | die Gefilde |
Gefilde o
- gebied, grond, landstreek, oord, regio, streek
- (mythologie), (dichterlijk): paradijs, hemelse landschappen
- «Die elysischen Gefilde.»
- De Elysese velden.
- «Die elysischen Gefilde.»