gulen
Uiterlijk
- gu·len
gulen, m
- bepaalde vorm nominatief enkelvoud van gul (betekenis: windje)
gulen
- verouderde spelling of vorm van gulen tot 2005 (betekenis: windje)
gulen, m
- bepaalde vorm nominatief enkelvoud van gule (betekenis: windje)
gulen, m
- bepaalde vorm nominatief enkelvoud van gule (betekenis: eierdooier)
- gu·len
gulen, m
- bepaalde vorm nominatief enkelvoud van gule (betekenis: eierdooier)