Zelftherapie
Zelftherapie of begeleide zelfhulp[1] is het zelfstandig bevorderen van geestelijke gezondheid of emotioneel welzijn, maar - in tegenstelling tot zelfhulp - onder toezicht van een therapeut.
Zelftherapie zet zelfhulpstrategieën in met enige vorm van professionele begeleiding[2]. Zelftherapie kan verschillende vormen aannemen, waaronder zelf leren, meditatie, mindfulness, het lezen van zelfhulpboeken, het volgen van online cursussen, en het beoefenen van aangeleerde ontspanningstechnieken. Zelftherapie wordt vaak gezien als een aanvullende aanpak of een eerste stap in het omgaan met lichte tot matige psychologische problemen.[3]
Achtergrond
[bewerken | brontekst bewerken]De praktijk van zelftherapie is geworteld in de overtuiging dat individuen in staat zijn om persoonlijke groei en heling te bewerkstelligen door zelfreflectie, zelfeducatie en de toepassing van zelfhulpstrategieën. Deze benadering wordt ondersteund door onderzoek dat de effectiviteit van bepaalde zelfhulpmethoden aantoont voor het beheersen van stress, angst, en depressie. Deze benadering wordt gekozen vanwege de lagere kosten, gemakkelijkere toegang en omdat het minder stigmatiserend is in vergelijking met andere therapievormen[4].
Methoden van zelftherapie
[bewerken | brontekst bewerken]Zelftherapie kan verschillende methoden omvatten[5], waaronder:
- Zelfhulpboeken: Boeken die gericht zijn op persoonlijke ontwikkeling en het overwinnen van psychologische uitdagingen.
- Online cursussen en workshops: Zelf leren programma's die individuen leren hoe ze hun eigen psychologische problemen kunnen aanpakken.
- Meditatie en mindfulness: Praktijken die gericht zijn op het verbeteren van het bewustzijn van het huidige moment en het verminderen van stress.
- Dagboekschrijven: Een methode om gedachten en gevoelens uit te drukken, wat kan leiden tot inzichten en emotionele ontlading.
Voordelen en beperkingen
[bewerken | brontekst bewerken]Zelftherapie biedt verschillende voordelen, waaronder toegankelijkheid, kosteneffectiviteit, en de mogelijkheid voor individuen om hun eigen helingsproces te sturen. Echter, zelftherapie heeft ook beperkingen en is niet geschikt voor iedereen of voor alle soorten psychologische problemen. Ernstige psychische aandoeningen vereisen intensieve professionele hulp[6].
Zie ook
[bewerken | brontekst bewerken]- ↑ (december 2010). Is guided self-help as effective as face-to-face psychotherapy for depression and anxiety disorders? A systematic review and meta-analysis of comparative outcome studies. Psychological Medicine 40 (12): 1943–1957. DOI: 10.1017/S0033291710000772.
- ↑ Carlbring, P., Gunnarsdottir, M., Hedensjo, L., Andersson, G., Ekselius, L. (2007). Treatment of social phobia: randomised trial of internet-delivered cognitive-behavioural therapy with telephone support. British Journal of Psychiatry 190: 123–128. DOI: 10.1192/bjp.bp.106.023374.
- ↑ (2020). Self-care for anxiety and depression: a comparison of evidence from Cochrane reviews and practice to inform decision-making and priority-setting. BMC Complementary Medicine and Therapies.
- ↑ Chang, Sherilyn, Sambasivam, Rajeswari, Seow, Esmond, Tan, Geoffrey Chern-Yee, Lu, Sharon Huixian (2021). “We Are All Trying to Find a Way to Help Ourselves”: A Look at Self-Help Strategies Among Psychotherapy Clients. Frontiers in Psychology 12. DOI: 10.3389/fpsyg.2021.621085.
- ↑ Self-help therapies. NHS.
- ↑ Self-Care for Therapists: Tools & Counselor Self-Care Plan. PositivePsychology.com.
