Wereldkampioenschap snooker 2007
Het World Snooker Championship van 2007 vond plaats van 21 april tot en met 7 mei 2007 in het Crucible Theatre in het Engelse Sheffield. Graeme Dott was de winnaar van 2006, en dus titelverdediger.
Vooraf
[bewerken | brontekst bewerken]Jimmy White wist zich voor het eerst in jaren niet voor het hoofdtoernooi te plaatsen.
Tweevoudig kampioen Ronnie O'Sullivan had zich na de loting hardop afgevraagd of de loting geen doorgestoken kaart was.[1] Hij was gekoppeld aan een andere favoriet, de Chinees Ding Junhui. Eerder in januari 2007 speelden ze de finale van de Masters tegen elkaar. O'Sullivan vond het verdacht dat hij in de laatste vijf edities vier keer het toernooi tegen een sterke speler moest starten.
Eerste ronde
[bewerken | brontekst bewerken]Titelverdediger Graeme Dott werd al in de eerste ronde door Ian McCulloch uitgeschakeld. Ook Ken Doherty (als derde geplaatst) en Mark Williams ruimden het veld.
Gedenkwaardig was ook de strijd tussen twee grote kampioenen uit het verleden, Steve Davis en John Parrott. Davis, 49 jaar oud en zesvoudig kampioen tussen 1981 en 1989, moest het opnemen tegen vriend en collega tv-commentator Parrott, 43 jaar oud en wereldkampioen in 1991.[2] De wedstrijd werd pas in de allerlaatste frame beslist in het voordeel van Parrott met 10-9.
Graeme Dott 
|
7 – 10 |  Ian McCulloch
|
| Anthony Hamilton
|
10 – 3 |  Marco Fu
|
| Stephen Maguire
|
10 – 3 | Joe Perry
|
Mark Williams 
|
9 – 10 | .svg){kind=small} Joe Swail
|
| John Higgins
|
10 – 4 | Michael Holt
|
| Barry Hawkins
|
9 – 10 |  Fergal O'Brien
|
Neil Robertson 
|
10 – 5 | Ryan Day
|
| Ronnie O'Sullivan
|
10 – 2 |  Ding Junhui
|
| Ken Doherty
|
7 – 10 | Mark Allen
|
| Matthew Stevens
|
10 – 2 | Joe Delaney
|
| Steve Davis
|
9 – 10 | John Parrott
|
| Shaun Murphy
|
10 – 6 | Judd Trump
|
| Peter Ebdon
|
10 – 7 | Nigel Bond
|
| Stephen Lee
|
7 – 10 | Mark Selby
|
| Ali Carter
|
10 – 4 | Andy Hicks
|
| Stephen Hendry
|
10 – 7 | Andy Gilbert
|
Laatste 16
[bewerken | brontekst bewerken]In de kwartfinale tussen Shaun Murphy en Matthew Stevens stond Stevens na de tweede sessie met 11-5 voor, en leek dus op een makkelijke overwinning af te stevenen. Maar door de laatste sessie met 8-1 te winnen, wist Murphy alsnog Stevens met 13-12 te verslaan.
Ook de tweevoudig kampioen en favoriet Ronnie O'Sullivan redde het niet. John Higgins, kampioen in 1998, was de sterkste.
De finale werd uiteindelijk gespeeld tussen John Higgins en Mark Selby. Selby had zich via een kwalificatietoernooi voor het wereldkampioenschap geplaatst. Tijdens het toernooi schakelde Selby onder andere de voormalig wereldkampioenen Peter Ebdon en Shaun Murphy uit. Tijdens de finale kwam Higgins op een voorsprong van 12-4, maar Selby kwam terug tot 14-13, met nog maar één frame achterstand. Higgins wist de volgende vier frames echter te winnen en schreef voor de tweede keer in zijn carrière de wereldtitel op zijn naam.
| 1/8e finale best of 25 frames |
kwartfinale best of 25 frames |
halve finale best of 33 frames |
finale best of 35 frames | |||||||||||||||
| Ian McCulloch
|
8 | |||||||||||||||||
| Anthony Hamilton
|
13 | |||||||||||||||||
| Anthony Hamilton
|
7 | |||||||||||||||||
| Stephen Maguire
|
13 | |||||||||||||||||
| Stephen Maguire
|
13 | |||||||||||||||||
| Joe Swail
|
8 | |||||||||||||||||
| Stephen Maguire
|
15 | |||||||||||||||||
| John Higgins
|
17 | |||||||||||||||||
| John Higgins
|
13 | |||||||||||||||||
| Fergal O'Brien
|
4 | |||||||||||||||||
| John Higgins
|
13 | |||||||||||||||||
| Ronnie O'Sullivan
|
9 | |||||||||||||||||
| Neil Robertson
|
10 | |||||||||||||||||
| Ronnie O'Sullivan
|
13 | |||||||||||||||||
| John Higgins
|
18 | |||||||||||||||||
| Mark Selby
|
13 | |||||||||||||||||
| Mark Allen
|
9 | |||||||||||||||||
| Matthew Stevens
|
13 | |||||||||||||||||
| Matthew Stevens
|
12 | |||||||||||||||||
| Shaun Murphy
|
13 | |||||||||||||||||
| John Parrott
|
8 | |||||||||||||||||
| Shaun Murphy
|
13 | |||||||||||||||||
| Shaun Murphy
|
16 | |||||||||||||||||
| Mark Selby
|
17 | |||||||||||||||||
| Peter Ebdon
|
8 | |||||||||||||||||
| Mark Selby
|
13 | |||||||||||||||||
| Mark Selby
|
13 | |||||||||||||||||
| Ali Carter
|
12 | |||||||||||||||||
| Ali Carter
|
13 | |||||||||||||||||
| Stephen Hendry
|
6 | |||||||||||||||||
Century breaks
[bewerken | brontekst bewerken]Er werden 68 centuries gescoord tijdens dit toernooi:
|
|
|
De duizendste century in de geschiedenis van het wereldkampioenschap (sinds 1977) werd gemaakt door John Higgins in zijn halve finale tegen Stephen Maguire.
Externe link
[bewerken | brontekst bewerken]Voetnoten
[bewerken | brontekst bewerken]
· 
· 