Naar inhoud springen

Welriekende salomonszegel

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Welriekende salomonszegel
Welriekende salomonszegel
Taxonomische indeling
Rijk:Plantae (Planten)
Stam:Embryophyta (Landplanten)
Klasse:Spermatopsida (Zaadplanten)
Clade:Bedektzadigen
Clade:Eenzaadlobbigen
Orde:Asparagales
Familie:Asparagaceae (Aspergefamilie)
Onderfamilie:Nolinoideae  [ APG III ]
Geslacht:Polygonatum (Salomonszegel)
Soort
Polygonatum odoratum
(Mill.) Druce (1906)
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Welriekende salomonszegel op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie

De welriekende salomonszegel of duinsalomonszegel (Polygonatum odoratum) is een plant die in de 23e druk van de Heukels ingedeeld wordt bij de aspergefamilie (Asparagaceae).

De kantige stengels en bladen zijn lichtgroen van kleur en gebogen. De bloemen zijn hangend, niet duidelijk klokvormig en witachtig van kleur. Ze zijn in groepjes van twee, soms alleen, gegroepeerd. De bloeitijd van de 15-50 cm hoge plant valt in mei en juni.

De donkerblauwe bessen van de plant worden door vogels gegeten, waardoor de pitten verspreid worden. De bessen zijn giftig voor mensen. De plant heeft een voorkeur voor zandgrond voorzien van een humuslaag.

Ecologische aspecten

[bewerken | brontekst bewerken]

De plant is waardplant voor de nunvlinder (Orthosia gothica) en de salomonszegelbladwesp (Phymatocera aterrima).

Esculaap
Neem het voorbehoud bij medische informatie in acht.
Raadpleeg bij gezondheidsklachten een arts.

De wortel van de plant wordt gebruikt als middel tegen couperose. Vroeger werd hieruit ook een middel gemaakt waaraan wondhelende en kneuzing genezende eigenschappen werden toegekend.[1]

  1. Hüsstege, G. (1983). Zakflora voor de duin- en kuststreek. Weert: M&P Boeken B.V.