Slot van Koningsbergen
Het Slot van Koningsbergen (Duits: Königsberger Schloss) was tot 1968 een bekend kasteel in de Oost-Pruisische hoofdstad Koningsbergen, dat vanaf 1946 de Russische stad Kaliningrad werd. Het kasteel raakte tijdens de Tweede Wereldoorlog zwaar beschadigd. De restanten werden in 1968 opgeblazen en vervangen door een groot plein ("centraal plein" - het ligt echter ten zuidwesten van het stadscentrum). Direct ten oosten van dit plein werd later het Huis van de Sovjets gebouwd.
Geschiedenis
[bewerken | brontekst bewerken]De ridders van de Duitse Orde veroverden het gebied rond Koningsbergen in 1255. Er stond een houten fort in het dorpje Twangste dat twee jaar later vervangen werd door een stenen kasteel. Van de 16de tot de 18de eeuw werd het slot uitgebreid. Aanvankelijk was het slot de residentie van de grootmeesters van de Duitse orde en later van de heersers van Pruisen.
Na de bombardementen op Koningsbergen door de Royal Air Force in 1944 brandde het kasteel helemaal uit. Door de dikte van de muren bleef het gebouw echter wel overeind staan. Het grotendeels verwoeste Koningsbergen werd na de Tweede Wereldoorlog een deel van de Sovjet-Unie en in 1946 werd de stad herdoopt in Kaliningrad.
De stad moest heropgebouwd worden als modelstad zonder herinneringen aan het Duitse verleden. Leonid Brezjnev beval tot de afbraak van de ruïne om de herinnering aan de Duitsers nog verder uit te wissen. Ondanks protesten van studenten en intellectuelen van Kaliningrad, werd de ruïne afgebroken in 1968.
Het Huis van de Sovjets dat er vervolgens werd gebouwd, kreeg tijdens de bouw in de jaren 1980 te maken met verzakkingen, doordat ondergrondse tunnels onder het voormalige kasteel instortten onder de druk. Dit wordt door sommigen ook wel gekscherend de "wraak van de Pruisen" genoemd. Het gebouw werd als dolgostroj ('onafgemaakt bouwwerk') uiteindelijk pas in 2005 - voor een bezoek van president Poetin - aan buitenzijde voltooid, maar is van binnen nog steeds onafgebouwd.
