Naar inhoud springen

Slag om Warschau (1920)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Slag om Warschau
Slag om Warschau
Datum 12 - 25 augustus 1920
Locatie Warschau
Resultaat Beslissende Poolse overwinning
Strijdende partijen
Vlag van Polen Polen Vlag van Sovjet-Unie Sovjet-Unie
Leiders en commandanten
Vlag van Polen Józef Piłsudski
Vlag van Polen Tadeusz Rozwadowski
Vlag van Polen Edward Rydz-Śmigły
Vlag van Polen Kazimierz Sosnkowski
Vlag van Polen Józef Haller
Vlag van Polen Bolesław Roja
Vlag van Polen Franciszek Latinik
Vlag van Polen Władysław Sikorski
Vlag van Polen Leonard Skierski
Vlag van Sovjet-Unie Leon Trotski
Vlag van Sovjet-Unie Siergiej Kamieniew
Vlag van Sovjet-Unie Michail Toechatsjevski
Vlag van Sovjet-Unie Semjon Boedjonny
Vlag van Sovjet-Unie Gaj Dimitriewicz Gaj
Vlag van Sovjet-Unie Aleksander Jegorov
Vlag van Sovjet-Unie Jozef Stalin
Troepensterkte
113.000 - 123.000 114.000 - 140.000
Verliezen
4.500 doden
22.000 gewonden
10.000 vermist
15.000 - 25 000 doden, gewonden of vermisten
65.000 gevangengenomen

De Slag om Warschau (ook wel het wonder aan de Wisła genoemd) was een belangrijke slag na de Eerste Wereldoorlog, waarbij de Polen als bij wonder een overwinning behaalden. De slag was onderdeel van de Pools-Russische Oorlog en de slag werd gestreden tussen 12 augustus en 25 augustus 1920.

De overwinning van Polen zorgde ervoor dat het land onafhankelijk bleef. De Sovjet-Unie wilde na de verovering van Polen een communistische revolutiegolf opstarten in Midden- en West-Europa, maar doordat de slag werd verloren kon dit niet meer. De Komintern volgde dagelijks de gebeurtenissen in Polen, maar door de slag te verliezen zagen Lenin en Trotski (en later Stalin) zich gedwongen af te zien van gewapende steun aan communistische partijen in West-Europa.

De onverwachte overwinning door Polen werd mogelijk doordat Poolse codebrekers de gecodeerde Russische radioboodschappen ontcijferden waardoor de legers onder commando van Toechatsjevski via een snelle Poolse tegenaanval werden omsingeld.[1] Toechatsjevski's flank had beschermd moeten worden door Boedjonny's eerste cavalerieleger, maar deze was verwikkeld in een vruchteloos gevecht om Lviv, op bevel van de politieke hoofdcommissaris van het zuidwestelijk front, Jozef Stalin, die Trotski de loef wilde afsteken met een persoonlijke triomf. De Poolse tegenaanval was een succes, hetgeen het moreel van de Poolse strijdkrachten dermate sterkte dat het een doorslaggevend keerpunt werd voor het winnen van deze oorlog.