Naar inhoud springen

Saint-Mihiel

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Saint-Mihiel
Gemeente in Frankrijk Vlag van Frankrijk
Wapen van Saint-Mihiel
Saint-Mihiel (Frankrijk)
Saint-Mihiel
Situering
Regio Grand Est
Departement Meuse (55)
Arrondissement Commercy
Kanton Saint-Mihiel
Coördinaten 48° 54′ NB, 5° 33′ OL
Algemeen
Oppervlakte 33 km²
Inwoners
(1 januari 2021)
3.924[1]
(119 inw./km²)
Hoogte 215 - 388 m
Burgemeester Xavier Cochet
(2020-2026)
Overig
Postcode 55300
INSEE-code 55463
Website saint-mihiel.fr
Detailkaart
Saint-Mihiel (Meuse)
Saint-Mihiel
Locatie in Frankrijk Meuse
Foto's
Het gemeentehuis Hôtel de ville en de abdij Abbaye Saint-Michel in Saint-Mihiel
Het gemeentehuis Hôtel de ville en de abdij Abbaye Saint-Michel in Saint-Mihiel
De Maas bij Saint-Mihiel
De Maas bij Saint-Mihiel
Portaal  Portaalicoon   Frankrijk

Saint-Mihiel is een gemeente in het Franse departement Meuse (regio Grand Est). De gemeente telde 3.924 inwoners op 1 januari 2021.[1] De plaats maakt deel uit van het arrondissement Commercy.

De stad op 12 september 1918

De geschiedenis van de plaats hangt samen met de benedictijner abdij Saint-Michel. Die werd in de 8e eeuw gesticht op de heuvel Mont Castillon. In de 9e eeuw werd de abdij enkele kilometers verplaatst naar de oever van de Maas. Daar was al een kleine nederzetting, Godonécourt genoemd, die later de naam van de abdij zou overnemen.[2] De abdij kende faam vanwege haar school en haar bibliotheek. Ze beschikte over een aparte muur met daarin twee poorten.

De abdij kreeg een nieuw, classicistisch uiterlijk tussen 1689 en 1775. In 1791 moesten de laatste monniken de abdij verlaten.[3] In 1800 verloor Saint-Mihiel de strijd om een onderprefectuur van het departement Meuse te worden van Commercy. Maar de rechtbank van het arrondissement Commercy werd wel gevestigd in Saint-Mihiel.[4] De rechtbank werd ondergebracht in de voormalige kloostergebouwen. Die herbergden verschillende instellingen: een gevangenis, een post van de gendarmerie en een school.

Tijdens de Eerste Wereldoorlog werd er hevig gevochten in de streek van Saint-Mihiel. De plaats werd al in 1914 veroverd door de Duitsers en vormde een saillant in de Franse linies. In 1915 werd er gevochten in Bois d’Ailly en Bois Brûlé. De Slag bij Saint-Mihiel in 1918 kaderde in het eindoffensief van Fransen en Amerikanen.

De oppervlakte van Saint-Mihiel bedroeg op 1 januari 2021 33 vierkante kilometer; de bevolkingsdichtheid was toen 118,9 inwoners per km².

De Maas stroomt door de gemeente.

De onderstaande kaart toont de ligging van Saint-Mihiel met de belangrijkste infrastructuur en aangrenzende gemeenten.

Onderstaande figuur toont het verloop van het inwonertal (bron: INSEE-tellingen).

Grafiek inwonertal gemeente
Grafiek inwonertal gemeente

Bezienswaardigheden

[bewerken | brontekst bewerken]

De voornaamste bezienswaardigheid van de gemeente is de voormalige abdij Saint-Michel. De 18e-eeuwse kloosterbibliotheek is bewaard gebleven. In een andere vleugel is het Musée d'Art sacré (museum van gewijde kunst) ingericht.

Saint-Mihiel was de geboorteplaats van de Lotharingse renaissancebeeldhouwer Ligier Richier en in de gemeente zijn nog twee van zijn werken te bekijken: La Pâmoison de la Vièrge (1532) in de kerk Saint-Michel en Le Sépulcre (begonnen in 1554) in de kerk Saint-Étienne.[5]

Op het grondgebied van de gemeente bevinden zich een begraafplaats met soldaten van de Centrale mogendheden (6.046 Duitse soldaten, twee Oostenrijk-Hongaarse) en een begraafplaats met Franse soldaten (3.491 begraven soldaten).

Geboren in Saint-Mihiel

[bewerken | brontekst bewerken]
[bewerken | brontekst bewerken]
  • (fr) Statistische informatie op de website van INSEE
Zie de categorie Saint-Mihiel van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.