Naar inhoud springen

Romain Bardet

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Romain Bardet
Bardet in 2014
Bardet in 2014
Persoonlijke informatie
Geboortedatum 9 november 1990
Geboorteplaats Brioude, Frankrijk
Lengte 184 cm
Sportieve informatie
Huidige ploeg Team dsm-firmenich PostNL
Discipline(s) Weg
Specialisatie(s) Klimmer
Ploegen
2012–2020
2021-
AG2R La Mondiale
Team DSM
Beste prestaties
Milaan-San Remo 17e (2013)
Amstel Gold Race 9e (2019)
Luik-Bastenaken-Luik 2e (2024)
Ronde van Lombardije 4e (2016)
Ronde van Italië 7e (2021)
Ronde van Frankrijk 2e (2016)
4 etappezeges
Ronde van Spanje 17e (2017)
1 etappezege
WK op de weg 2e (2018)
Medailles
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

Romain Bardet (Brioude, 9 november 1990) is een Frans wielrenner die sinds 2021 rijdt voor Team dsm-firmenich PostNL.

In 2013 debuteerde Bardet in de Tour. Hij werd vijftiende.

In 2014 liet Bardet goede resultaten aantekenen in aanloop naar de Tour de France met een vierde plaats in de Ronde van Catalonië en een vijfde plaats in het Critérium du Dauphiné. In de Tour was Bardet samen met Jean-Christophe Péraud kopman van AG2R La Mondiale. Na lang in de top 5 te hebben gestaan eindigde Bardet uiteindelijk als zesde.

In de Tour de France van 2015 viel Bardet, na een aantal slechte dagen in de bergen, weg uit het klassement. In de achttiende etappe was hij mee in de vroege vlucht van de dag. Op de Col du Glandon demarreerde hij weg bij zijn medevluchters en gaf deze voorsprong niet meer uit handen. Hiermee won hij voor het eerst een Touretappe. In het klassement eindigde hij op de negende plaats. Hij werd in Parijs onderscheiden met de prijs van de Strijdlust.

Bardet was in 2016 dicht bij de eindoverwinning in het Critérium du Dauphiné. Hij kwam hier 12 seconden tekort op winnaar Chris Froome. In de Tour de France was de Franse hoop vooral gevestigd op Thibaut Pinot, maar het was Bardet die beter presteerde. Bardet, die niet goed tegen de hitte kan, maakte in de regenachtige etappes optimaal gebruik van de weersomstandigheden. Twee dagen voor het einde van de Tour schreef hij de negentiende etappe op zijn naam en steeg daardoor naar de tweede plaats in het algemeen klassement. Hij slaagde erin deze positie vast te houden, waardoor hij voor het eerst op het eindpodium stond in Parijs. De achterstand op eindwinnaar Chris Froome bedroeg 4'05".

In de wegwedstrijd op de Olympische Spelen in Rio de Janeiro eindigde Bardet namens Frankrijk op plek 24, op ruim zes minuten van winnaar Greg Van Avermaet.

Romain Bardet deed in 2017 wederom mee aan de Tour de France en werd gezien als een van de kanshebbers op de eindoverwinning. In de eerste etappe, een tijdrit in Düsseldorf, verloor Bardet bijna een halve minuut, maar in de bergetappes reed hij sterk. Voor het derde jaar op rij won hij een Touretappe, dit keer de twaalfde etappe met een steile aankomst op Peyragudes. Vanaf dat moment stond Bardet binnen een halve minuut van leider Chris Froome. De strijd om de eindzege werd definitief beslist in de voorlaatste etappe, een tijdrit in Marseille. Bardet moest 23 seconden goedmaken op Froome, maar kreeg een grote inzinking. Hij verloor bijna twee minuten op de Brit en verspeelde zijn tweede plaats in het klassement aan Rigoberto Urán. Ternauwernood wist hij nog net zijn podiumplaats te behouden: hij eindigde als derde, met één seconde voorsprong op de nummer vier Mikel Landa.

Na de Tour reed Bardet voor het eerst ook de Ronde van Spanje. Hij speelde hierin geen grote rol van betekenis en eindigde als zeventiende in Madrid.

Na 2 podiumplaatsen in de twee vorige edities van de Ronde van Frankrijk, startte Bardet met hoge verwachtingen in de Tour van 2018. Deze verwachtingen wist hij niet in te lossen en hij werd uiteindelijk 6de.

Overwinningen

[bewerken | brontekst bewerken]

Resultaten in voornaamste wedstrijden

[bewerken | brontekst bewerken]
Jaar Ronde van
Italië
Ronde van
Frankrijk
Ronde van
Spanje
2012
2013 15e  
2014 6e  
2015 9e (1)  
2016 Zilver ↑ (1) 
2017 Brons ↑ (1)  17e  
2018 6e  
2019 15e   
2020 opgave  
2021 7e   25e (1) 
2022 opgave   7e  
2023 opgave   21e  
2024 9e   30e (1) 
(*) tussen haakjes aantal individuele etappe-overwinningen
Jaar Milaan-San Remo Ronde van Vlaanderen Amstel Gold Race Luik-Bast.‑Luik Ronde van Lombardije Waalse Pijl Strade Bianche Parijs-Tours WK op de weg Wereld­ranglijsten
2012 25e 29e 29e
2013 17e 48e 13e 111e 28e 71e (UWT)
2014 33e 10e 11e 35e 62e 18e (UWT)
2015 6e 17e 23e (UWT)
2016 13e 4e 8e (UWT)
2017 6e 13e 19e (UWT)
2018 Brons ↑ opgave 9e Zilver ↑ Zilver ↑ 14e (UWT)
2019 50e 9e 21e 13e 63e (UWR)
2020 25e 7e 93e (UWR)
2021 27e 8e 20e
2022 opgave 9e 22e
2023 15e 11e 9e
2024 Zilver ↑ 17e 10e

Resultaten in kleinere rondes

[bewerken | brontekst bewerken]
Jaar Tour Down Under Parijs-Nice Tirreno-Adriatico Ronde van het Baskenland Ronde van Catalonië Ronde van Romandië Critérium du Dauphiné Ronde van Polen Ronde van Peking / Ronde van Guangxi
2012 40e 12e 49e
2013 27e 53e 5e Jongerenklassement
2014 36e 4e 5e
2015 14e opgave 9e 6e (1)
2016 9e 6e 27e Zilver
2017 uitgesloten 15e 10e 6e
2018 13e 13e Brons
2019 5e opgave 10e
2020 38e 19e 6e
2021 8e
2022 12e
2023 7e opgave
2024 opgave

(*) tussen haakjes aantal individuele etappe-overwinningen

Voorganger:
Vlag van Frankrijk Julian Alaphilippe
2018
Bolletjestrui Winnaar bergklassement in de Ronde van Frankrijk Bolletjestrui
Vlag van Frankrijk
Romain Bardet
2019
Opvolger:
Vlag van Slovenië Tadej Pogačar
2020