Place de la Nation

Place de la Nation
	;
Coördinaten	48° 51′ NB, 2° 24′ OL
Arrondissement	11e en 12e
Quartier	Sainte-Marguerite ; Picpus
Lengte	diameter van 252 m
Bouwjaar	al aanwezig op de plattegrond van Delagrive, 1728
Naam sinds	2 juli 1880
	Marianne
Portaal	Parijs

De twee zuilen aan het begin van de Cours de Vincennes.

De Place de la Nation, het plein van de natie, vroeger Place du Trône en Place du Trône-Renversé genoemd, is een groot rond plein in de hoofdstad Parijs van Frankrijk, gelegen op de grens van het 11e en 12e arrondissement. Het plein wordt gekenmerkt door een groot beeld van Marianne in het midden; net buiten het plein staan twee hoge zuilen aan weerszijden van de Cours de Vincennes. Dat is een van de boulevards die op de Place de la Nation uitkomen.

Het plein krijgt zijn vorm door twee concentrische cirkelvormige wegen, waarop in stervorm 10 grote lanen uitkomen. Op de binnenste ring rijdt het meest autoverkeer. Sinds de heraanleg van 2019 (in een reeks van zeven pleinen) zijn bepaalde segmenten van de buitenste ring enkel nog toegankelijk voor voetgangers en fietsers. De binnenste ring is toen in breedte teruggebracht van 8 naar 4 rijstroken voor het autoverkeer, waardoor het middenplein (park) uitgebreid is ten voordele van voetgangers en fietsers.^[1]

Onder het plein ligt het metrostation Nation.

Geschiedenis

Op deze plek werd op 26 juli 1660 een troon geïnstalleerd voor de plechtige aankomst in Parijs van koning Lodewijk XIV en Maria-Theresia van Spanje, die na hun bruiloft uit Saint-Jean-de-Luz terugkeerden. Hier komt de oorspronkelijke naam Place du Trône, het Plein van de troon, vandaan. Na de arrestatie van Lodewijk XVI op 10 augustus 1792 werd het plein omgedoopt tot Place du Trône-Renversé: het Plein van de Omvergeworpen Troon.

Het plein tijdens de Franse Revolutie

Ten tijde van de Franse Revolutie was het plein nog braakliggend terrein. Bij het doortrekken van de loop van de mur des Fermiers généraux tot voorbij de stad, toen nog grotendeels platteland met enkele huizen, tuinen en kloosters, liet men een grote ruimte open, die daarvoor voor wijngaarden en groentetuinen werd gebruikt. Aan de rand stonden de twee zuilen met standbeelden van Filips II en Lodewijk IX, ontworpen door Claude Nicolas Ledoux, om de toegang tot de stad duidelijk aan te geven.

Hier werd ook gedurende anderhalve maand de guillotine geïnstalleerd. Van 14 juni tot 27 juli 1794 werden op het plein 1306 terechtstellingen verricht, meer dan op de Place de la Concorde. De lijken werd begraven op het nabijgelegen cimetière de Picpus.

Nieuwere geschiedenis

De huidige naam, uit 1880, is afkomstig van de Franse nationale feestdag: le Quatorze Juillet. Het centrale monument, Le Triomphe de la République, bestaat uit een groep bronzen beelden van de beeldhouwer Aimé-Jules Dalou. Het is ontworpen in 1889 voor het honderdjarig jubileum van de Franse Revolutie. Eerst stond er een gipsen versie, deze is door een beeld van brons vervangen. Geplaatst op een wereldbol staat Marianne, het symbool van de Franse Revolutie, in een kar die door leeuwen wordt getrokken. Het standbeeld kijkt in de richting van de Place de la Bastille, waardoor er een lijn van Vincennes, via de Place de la Nation en de Place de la Bastille naar het centrum van Parijs ontstaat, te vergelijken met de Grand Axe. Deze plaatsen worden vaak voor manifestaties gebruikt, die zijn verbonden met de Franse republiek.

Op 22 juni 1963 organiseerde het tijdschrift Salut les copains op het plein een concert met zangers als Johnny Hallyday, Richard Anthony, Frank Alamo en enkele andere bekende artiesten uit die tijd. Er kwamen meer dan 150.000 jongeren op af, en het werd een groot succes. In de jaren '60 was het ook de locatie van de Foire du Trône, een grote Parijse kermis. Deze werd later verplaatst naar de Pelouse de Reuilly.

Externe links

(fr) Place de la NATION herkomst van de naam

Bronnen, noten en/of referenties

↑ BRAL.Brussel, Mais oui mais oui Paris ! Deel 2: Ça bouge à Paris !? (13 mei 2020). Geraadpleegd op 20 april 2022. “de la Bastille en de la Nation. [...] In een nog niet zo ver verleden waren dat verkeersrotondes in plaats van pleinen. Met tot 8 rijstroken van voorbijrazend verkeer konden de omwonenden de centrale ruimte slechts vermoeden. [...] Met twee ringen was de Place de la Nation een nog groter symbool van de autostad, maar nu niet meer. We zien een eerste simpele ingreep, die de buitenste ring op bepaalde plaatsen knipt en op andere plaatsen omvormt tot woonerven. De tweede ingreep is de binnenste ring terugbrengen van 8 naar 4 rijstroken”

[1] BRAL.Brussel, Mais oui mais oui Paris ! Deel 2: Ça bouge à Paris !? (13 mei 2020). Geraadpleegd op 20 april 2022. “de la Bastille en de la Nation. [...] In een nog niet zo ver verleden waren dat verkeersrotondes in plaats van pleinen. Met tot 8 rijstroken van voorbijrazend verkeer konden de omwonenden de centrale ruimte slechts vermoeden. [...] Met twee ringen was de Place de la Nation een nog groter symbool van de autostad, maar nu niet meer. We zien een eerste simpele ingreep, die de buitenste ring op bepaalde plaatsen knipt en op andere plaatsen omvormt tot woonerven. De tweede ingreep is de binnenste ring terugbrengen van 8 naar 4 rijstroken”

[1]