Noa (zangeres)
Noa | ||||
---|---|---|---|---|
Noa in 2010
| ||||
Algemene informatie | ||||
Volledige naam | Achinoam Nini | |||
Geboren | 23 juni 1969 | |||
Geboorteplaats | Tel Aviv | |||
Land | Israël | |||
Werk | ||||
Genre(s) | Pop Folkrock | |||
Instrument(en) | zang | |||
Label(s) | NMC Geffen Records Universal Records More Management | |||
Officiële website (en) AllMusic-profiel (en) Discogs-profiel (en) IMDb-profiel (en) Last.fm-profiel (en) MusicBrainz-profiel | ||||
|
Noa (Hebreeuws: נועה) (Tel Aviv, 23 juni 1969), pseudoniem van Achinoam Nini (Hebreeuws: אחינועם ניני), is een Israëlische zangeres die zich inzet voor vrede in het Midden-Oosten.
Biografie
[bewerken | brontekst bewerken]Achinoam Nini werd geboren op 23 juni 1969 in Tel Aviv in een Joods gezin van Jemenitische afkomst. Toen ze twee was, verhuisde het gezin naar New York. Op haar zeventiende keerde ze terug naar Israël. Daar ontmoette ze Gil Dor, die haar vaste partner zou worden.[1]
Noa en Gil Dor begonnen op te treden en platen op te nemen in samenwerking met heel wat muzikanten, waaronder de slagwerker Zohar Fresco. Hun muziek was een versmelting van popmuziek en Midden-Oosterse volksmuziek. Noa zong zowel in het Engels als in het Hebreeuws. Ze trad op in de Verenigde Staten, Europa en het Midden-Oosten.
Een bekend Hebreeuws liedje van Noa is Mishaela (1991). Engelstalige liedjes zijn I Don't Know (1994), Wildflower (1994), Child of Man (1994), Lama (1996) en Long Coat in Winter (2000). Haar bekendste nummer is wellicht Beautiful That Way uit de soundtrack van La vita è bella (1997).[2]
Noa zette zich in voor vrede in het Midden-Oosten. Ze gaf concerten ter ere van de vermoorde Yitzchak Rabin. In 2003 werd ze goodwill-ambassadeur voor de Voedsel- en Landbouworganisatie van de Verenigde Naties. In 2005 trad ze op op het Live 8-concert in Rome.[3]
In 2009 zong ze samen met de Palestijnse Mira Awad There Must Be Another Way op het Eurovisiesongfestival, een vredesliedje in drie verschillende talen: Engels, Hebreeuws en Arabisch. Ze haalden de finale, maar moesten het daarin met een zestiende plaats stellen.[4]
Trivia
[bewerken | brontekst bewerken]- Noa heeft drie kinderen.
Discografie
[bewerken | brontekst bewerken]- 1991 - Achinoam Nini and Gil Dor Live (NMC)
- 1993 - Achinoam Nini and Gil Dor (NMC)
- 1994 - Noa (Geffen Records)
- 1996 - Calling (Geffen Records)
- 1997 - Achinoam Nini (NMC)
- 1998 - Achinoam Nini & the Israel Philharmonic Orchestra (NMC)
- 2000 - Blue Touches Blue (Universal Records)
- 2001 - First Collection (NMC)
- 2002 - Now (Universal Records)
- 2003 - Noa Gold (Universal Records), verzamelalbum
- 2005 - Noa Live (Universal Records)
- 2006 - Napoli-Tel Aviv (NMC)
- 2008 - Genes & Jeans (More Management)
- 2009 - There Must Be Another Way (More Management), met Mira Awad
- 2011 - Noapolis - Noa Sings Napoli (More Management)
- 2011 - Eretz Shir (More Management)
- 2015 - Love Medicine (More Management)
- 2019 - Letters to Bach (More Management)
- 2021 - Afterallogy (More Management)
- ↑ http://www.noasmusic.com/
- ↑ http://www.imdb.com/title/tt0118799/soundtrack
- ↑ https://web.archive.org/web/20100401073017/http://www.live8live.com/theconcerts/
- ↑ http://www.eurovision.tv/page/history/year/participant-profile/?song=24719