Mark Stein
| Mark Stein | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Persoonlijke informatie | ||||||||
| Volledige naam | Earl Mark Sean Stein | |||||||
| Geboortedatum | 29 januari 1966 | |||||||
| Geboorteplaats | Kaapstad,  Zuid-Afrika
| |||||||
| Positie | Aanvaller | |||||||
| Clubinformatie | ||||||||
| Voetbalcarrière geëindigd in 2004 | ||||||||
| Senioren | ||||||||
| ||||||||
| ||||||||
Earl Mark Sean ("Mark") Stein (Kaapstad, 29 januari 1966) is een Zuid-Afrikaans voormalig betaald voetballer met een Brits paspoort. Stein speelde als aanvaller en maakte tussen 1993 en 1998 naam bij Chelsea in de Premier League.
Biografie
[bewerken | brontekst bewerken]Stein werd geboren in Kaapstad, maar groeide op in Londen toen zijn Zuid-Afrikaanse ouders, die streden tegen de Apartheid, in de jaren 70 naar Engeland verhuisden. Hij is een zoon van Isaiah Stein. Zijn twee broers Edwin en Brian werden ook profvoetballer.[1] In 1984 begon Stein zijn carrière als profvoetballer bij toenmalig eersteklasser Luton Town.[2] Vier jaar later, in 1988, won Stein als invaller de League Cup. Favoriet Arsenal, dat onder leiding stond van George Graham, werd door Luton verslagen.[3]
Na een seizoen voor Queens Park Rangers te hebben gespeeld, tekende Stein in 1989 een contract bij Oxford United. Hier was Stein al regelmatig belangrijk, echter zou hij pas echt ontploffen als aanvaller van Stoke City tussen 1991 en 1993.[4] Stein scoorde 50 maal uit 89 competitiewedstrijden voor tweedeklasser Stoke.
Stein verkaste in 1993 naar Premier League-club Chelsea, destijds nog een middenmoter en geen topclub. Glenn Hoddle betaalde £ 1.500.000 ,- voor hem aan Stoke.[5] Stein verloor met Chelsea de finale van de FA Cup tegen Manchester United, met 4–0 cijfers in 1994.[6] De statistieken van Stein waren evenwel behoorlijk want hij scoorde 21 keer uit 50 competitiewedstrijden. Stein kreeg het op een korte termijn echter lastig om een basisplaats af te dwingen, zeker na de komst van Gianfranco Zola.
Stein verliet Chelsea in 1998, nadat hij geen plaats meer had op het veld én op de bank. Om hem dat duidelijk te maken, leenden Ruud Gullit en daarna diens opvolger Gianluca Vialli – beide waren speler-manager – hem uit aan achtereenvolgens zijn oude club Stoke City (1996–1997), Ipswich Town (1997) en Bournemouth (1998).
Bournemouth nam hem uiteindelijk definitief over van Chelsea. Stein beleefde als aanvaller van Bournemouth weer plezier aan zijn spel. Hij scoorde namelijk 26 maal uit 79 wedstrijden. In 2000 verliet hij Bournemouth. Stein keerde terug naar de roots in Luton en speelde 30 wedstrijden (3 goals). Van 2001 tot 2004 was hij nog actief bij de amateurclubs Dag & Red (2001–2003) en Waltham Forest (2004). De toen 38-jarige Stein beëindigde zijn carrière als voetballer bij Waltham Forest.
Erelijst
[bewerken | brontekst bewerken]| Competitie | ||
|---|---|---|
| Aantal | Jaren | |
 Luton Town
| ||
 League Cup |
1× | 1987/88 |
Zie ook
[bewerken | brontekst bewerken]- Lijst van spelers van AFC Bournemouth
- Lijst van spelers van Chelsea FC
- Lijst van spelers van Stoke City FC
Externe links
[bewerken | brontekst bewerken]- ↑ (en) Isaiah Stein: Activist who played a significant role in the overthrowing of apartheid The Independent, 7 februari 2014. Gearchiveerd op 21 januari 2022.
- ↑ (en) Chelsea and Luton hero Mark Stein stunned Arsenal but now has second career helping kids with special needs The Sun, 14 juni 2018. Gearchiveerd op 25 september 2021.
- ↑ (en) Caught in Time: Luton Town win the League Cup, 1988 The Sunday Times, 24 april 2005. Gearchiveerd op 18 september 2017.
- ↑ (en) 'It was electric' - Mark Stein on Stoke City-Port Vale derbies, that penalty and the goal that send fans crazy Stoke on Trent Live, 29 januari 2020. Gearchiveerd op 10 juni 2022.
- ↑ (en) Profiel van Mark Stein Sporting Heroes, Geraadpleegd op 19 april 2020. Gearchiveerd op 27 juni 2024.
- ↑ (en) Rampant United realise the dream after Chelsea pay the penalty for missed chances The Independent, 15 mei 1994. Gearchiveerd op 17 april 2020.