Maloca
Een maloca is een voorouderlijk langhuis dat werd gebruikt door de inheemse bevolking van het Amazonegebied, met name in Colombia en Brazilië.[1] Elke gemeenschap heeft een enkele maloca met zijn eigen unieke kenmerken.[2]
- Compartimenten
- Verschillende families met patrilineaire relaties (kinderen worden lid van de afstammingsgroep van de vader) wonen samen in een maloca. De maloca is daarom verdeeld in verschillende compartimenten. Over het algemeen woont het hoofd van de gemeenschap in het gedeelte dat het dichtst bij de achterwand van het langhuis ligt. Elk gezin heeft ook zijn eigen oven.
- Ingangen
- Elke maloca heeft twee ingangen, een voor mannen en een voor vrouwen. Getrouwde mannen en vrouwen slapen samen en ongehuwde mannen slapen apart, net als ongehuwde vrouwen.
- Dansruimte
- Tijdens festivals en bij formele ceremonies wanneer er door de mannen wordt gedanst, wordt de ruimte van het langhuis opnieuw ingericht. Het midden van het langhuis is het belangrijkste gebied waar de dans plaatsvindt.
- Tuinen
- Een maloca wordt traditioneel omgeven door twee tuinen. De binnenste tuin is de moestuin waar planten zoals bananen, papaja, mango en ananas groeien. De buitenste tuin is de manioktuin waar maniok (yuca/cassave) wordt geteeld.
Zie ook
[bewerken | brontekst bewerken]- Maloca is ook een synoniem voor malón, een Mapuche-invasie.
- Jezuïetenmissies van Chiquitos, deels geïnspireerd door inheemse architectuur.
- Archeologische site op Sint Eustatius waar resten van een maloca zijn gevonden.
Referenties
[bewerken | brontekst bewerken]- ↑ (en) Gutierrez, Maria Paz (March 2020). The Northwestern Amazon malocas: Craft now and then. Journal of Material Culture 25 (1): 3–35. ISSN: 1359-1835. DOI: 10.1177/1359183519836141. Gearchiveerd van origineel op 8 september 2023.
- ↑ (en) Goldman, Irving (1979). The Cubeo Indians of the Northwest Amazon. University of Illinois Press. ISBN 978-0-252-00770-5. Gearchiveerd op 5 juni 2024.