Luteoline
Uiterlijk
Luteoline | ||||
---|---|---|---|---|
Structuurformule en molecuulmodel | ||||
Structuurformule van luteoline
| ||||
Algemeen | ||||
Molecuulformule | C15H10O6 | |||
IUPAC-naam | 2-(3,4-dihydroxyfenyl)-5,7-dihydroxychromen-4-on | |||
Andere namen | 3',4',5,7-tetrahydroxyflavon, C.I. 75590, C.I. Natural Yellow 2, luteolol, digitoflavon | |||
Molmassa | 286,24 g/mol | |||
SMILES | C1=CC(=C(C=C1C2=CC(=O)C3=C(C=C(C=C3O2)O)O)O)O
| |||
CAS-nummer | 491-70-3 | |||
PubChem | 5280445 | |||
Wikidata | Q415011 | |||
Beschrijving | geelachtige vaste stof | |||
Vergelijkbaar met | luteoline-7-glucoside | |||
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen | ||||
H-zinnen | H315 - H319 - H335 | |||
EUH-zinnen | geen | |||
P-zinnen | P261 - P305+P351+P338 | |||
Fysische eigenschappen | ||||
Aggregatietoestand | vast | |||
Kleur | geel | |||
Smeltpunt | 326-330 °C | |||
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar). | ||||
|
Luteoline is een gele natuurlijke kleurstof, afkomstig van een plant, onder andere wouw. Chemisch gezien is het een flavonoïde uit de categorie van de flavonen. De naam komt van het Latijnse luteus, hetgeen 'geel' betekent. De stof komt vooral in bladeren voor, onder meer in peterselie.
Luteoline zou een rol spelen in het lichaam als antioxidant en radicaalvanger. Het zou ontstekingsremmend werken, het metabolisme van koolhydraten bevorderen en het immuunsysteem helpen regelen. Het zou ook kanker helpen voorkomen.
De kleurstof werd tijdens de Gouden Eeuw gebruikt voor de fabricage van het pigment schijtgeel.[1]
Bronnen, noten en/of referenties
- ↑ Janson, Jonathan, Rare or Unidentifiable Pigments: Schijtgeel & Vivianite. www.essentialvermeer.com. Geraadpleegd op 2 oktober 2016.