Naar inhoud springen

Ludo Dierckxsens

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Ludo Dierckxsens
Ludo Dierckxsens, juli 2008
Ludo Dierckxsens, juli 2008
Persoonlijke informatie
Volledige naam Ludo Dierckxsens
Geboortedatum 14 oktober 1964
Geboorteplaats Vlag van België Geel, België
Sportieve informatie
Huidige ploeg gestopt
Discipline(s) Weg
Ploegen
1994
1995
1996-1997
1998
1999-2002
2003-2004
Saxon-Selle Italia
Collstrop-Lystex
Tönisteiner-Saxon
Lotto-Mobistar
Lampre-Daikin
Landbouwkrediet-Colnago
Beste prestaties
Gent-Wevelgem 8e (1999)
Ronde van Vlaanderen 8e (2001)
Parijs-Roubaix 6e (2001)
Ronde van Frankrijk 1 etappezege
Portaal  Portaalicoon   Wielersport
Ludo Dierckxsens (links), september 2012

Ludo Dierckxsens (Geel, 14 oktober 1964) is een voormalig Belgisch wielrenner.

Dierckxsens werkte als pistoolschilder bij DAF trucks[1] tot zijn 29e, daarna werd hij professioneel wielrenner en reed onder andere voor profploegen als Lampre en Lotto. In 1999 wist de Belg een etappe in de Ronde van Frankrijk met aankomst in Saint-Étienne te winnen, op een heuvelachtig parcours. Dierckxens hield achtervolgers Rik Verbrugghe, Aleksandr Vinokoerov, Dmitri Konysjev en Wladimir Belli op anderhalve minuut afstand en arriveerde solo. Eerder dat jaar won hij het Belgisch kampioenschap in Geraardsbergen met meer dan twee minuten voorsprong op Michel Vanhaecke en Axel Merckx, waardoor hij de elfde Touretappe van 1999 in de driekleur heeft gewonnen.

In augustus 1999 werd hij voor een half jaar geschorst door Koninklijke Belgische Wielrijdersbond. Deze maatregel werd getroffen na zijn bekentenis in Saint-Etienne tegen de Belgische wedstrijdcommissaris, direct na zijn overwinning in de elfde Touretappe, dat hij zijn knieblessure met verboden middelen had bestreden. Het zou gaan om synacthen om een tendinitis te bestrijden.[2] Hij ging niet in beroep bij het Hof van Arbitrage voor Sport, omdat hij bang was dat zijn schorsing hierdoor langer zou worden. Ook werd hij uit de ronde gezet. Zijn schorsing liep af in mei 2000[3], waarna hij nog enkele jaren actief was als profwielrenner.

Op 16 oktober 2005 nam Dierckxens afscheid van de wielersport. Hij won zijn laatste race voor de ploeg Landbouwkrediet-Colnago. Na zijn wielercarrière opende Dierckxens een fietsenwinkel. Daarnaast speelde hij onder andere zichzelf in de VRT-reeks De Ronde. In de reeks F.C. De Kampioenen speelde hij zichzelf in een aflevering van reeks 17. Ook in de serie De pedaalridders was hij samen met Johan Museeuw te zien als coach van een wielertoeristenteam, als motivator van Pia en de andere "Ludo-Ladies".

Belangrijkste overwinningen

[bewerken | brontekst bewerken]

1994

1997

1998

1999

2003

2004

Resultaten in voornaamste wedstrijden

[bewerken | brontekst bewerken]
Jaar Ronde van
Italië
Ronde van
Frankrijk
Ronde van
Spanje
1996
1997
1998 34e  
1999 opgave (1) 
2000 opgave  
2001 opgave  
2002 108e  
2004
2005
(*) tussen haakjes aantal individuele etappe-overwinningen
Jaar Milaan-San Remo Gent-Wevelgem Ronde van Vlaanderen Parijs-Roubaix Amstel Gold Race HEW Cyclassics Omloop Het Volk WK op de weg Wereld­ranglijsten
1996 7e
1997 29e 8e
1998 85e 45e 12e Brons 81e 39e
1999 31e 8e 26e 36e 35e 107e
2000 98e
2001 168e 8e 6e 72e 58e 22e (UWB)
2002 83e 18e 88e 66e 51e 39e (UWB)
2004 164e 27e 14e
2005 10e
Commons heeft media­bestanden in de categorie Ludo Dierckxsens.
(en) Profiel van Ludo Dierckxsens op ProCyclingStats
Voorganger:
Tom Steels
1998
Belgisch kampioen wielrennen
Ludo Dierckxsens
1999
Opvolger:
Axel Merckx
2000