Liberato Cacace
| Liberato Cacace | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Persoonlijke informatie | ||||||||
| Volledige naam | Liberato Gianpaolo Cacace | |||||||
| Geboortedatum | 27 september 2000 | |||||||
| Geboorteplaats | Wellington, Nieuw-Zeeland | |||||||
| Been | Links | |||||||
| Positie | Linkervleugelverdediger | |||||||
| Clubinformatie | ||||||||
| Huidige club | .svg){kind=small} Sint-Truidense VV
| |||||||
| Rugnummer | 13 | |||||||
| Contract tot | 30 juni 2023 | |||||||
| Jeugd | ||||||||
| ||||||||
| Senioren * | ||||||||
| ||||||||
| Interlands ** | ||||||||
| ||||||||
| * Bijgewerkt op 27 december 2021 | ||||||||
| ** Bijgewerkt op 27 december 2021 | ||||||||
| ||||||||
Liberato Gianpaolo Cacace (Wellington, 27 september 2000) is een Nieuw-Zeelands-Italiaans voetballer die sinds 2020 uitkomt voor Sint-Truidense VV. Cacace is een verdediger.
Clubcarrière
[bewerken | brontekst bewerken]Cacace begon zijn carrière bij Island Bay United. Hij werd er weggelukt door Wellington Phoenix FC, waar hij naast de jongste debutant in de clubgeschiedenis ook de jongste clubspeler werd die vijftig officiële wedstrijden in het eerste elftal speelde.[1] Cacece voetbalde met Wellington Phoenix in de Australische A-League, waar hij op de radar kwam van Kevin Muscat.[2] Muscat haalde de aanvallend ingestelde linkerverdediger naar Sint-Truidense VV, ondanks de interesse van twee clubs uit de Championship.[3]
Clubstatistieken
[bewerken | brontekst bewerken]| Seizoen | Club | Land | Competitie | Competitie | Beker | Supercup | Internationaal | Totaal | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wed. | Dlp. | Wed. | Dlp. | Wed. | Dlp. | Wed. | Dlp. | Wed. | Dlp. | ||||
| 2017/18 | Wellington Phoenix FC | 
|
A-League | 7 | 0 | 0 | 0 | — | — | 7 | 0 | ||
| 2018/19 | 26 | 1 | 1 | 0 | — | — | 27 | 1 | |||||
| 2019/20 | 25 | 3 | 1 | 0 | — | — | 26 | 3 | |||||
| 2020/21 | Sint-Truidense VV |
|
Jupiler Pro League | 27 | 0 | 1 | 0 | — | — | 28 | 0 | ||
| 2021/22 | 18 | 0 | 0 | 0 | — | — | 18 | 0 | |||||
| Carrière totaal | 103 | 4 | 3 | 0 | 0 | 0 | 11 | 1 | 106 | 4 | |||
Bijgewerkt op 27 december 2021.
Interlandcarrière
[bewerken | brontekst bewerken]Cacace maakte op 5 juni 2018 zijn interlanddebuut voor Nieuw-Zeeland tijdens een vriendschappelijke wedstrijd tegen Taiwan.[4] Drie jaar later nam hij met zijn land deel aan de Olympische Zomerspelen 2020 in Tokio. Cacace stond in alle drie de groepswedstrijden (tegen Zuid-Korea, Honduras en Roemenië) in de basis, in de 2-3-nederlaag tegen Honduras kwam hij zelfs tot scoren.[5] In de kwartfinale mocht hij ook starten tegen gastland Japan. In de strafschoppenserie werd zijn penalty gestopt door Kosei Tani, waarna Japan met 4-2 won.[6]
Familie
[bewerken | brontekst bewerken]Cacace heeft naast de Nieuw-Zeelandse ook de Italiaanse nationaliteit. Zijn vader is afkomstig van Napels en zijn moeder van Sorrento, al is zij wel geboren in Nieuw-Zeeland. Ze kwamen elkaar tegen in Italië en verhuisden samen naar Nieuw-Zeeland, waar ze in Wellington een Italiaans restaurant openden.[1][7]
Zie ook
[bewerken | brontekst bewerken]- ↑ a b “Ik de beste linksback? Dat motiveert me” Het Belang van Limburg, 13 september 2020. Gearchiveerd op 3 december 2020.
- ↑ STVV. Linksachter in beeld Het Belang van Limburg, 28 juli 2020. Gearchiveerd op 29 juli 2020.
- ↑ Clash of the backs? Het Belang van Limburg, 26 augustus 2020. Gearchiveerd op 10 februari 2021.
- ↑ Cacace, Liberato National Football Teams. Gearchiveerd op 14 januari 2022.
- ↑ Kouassi (Genk) pakt rood tegen Brazilië op olympisch voetbaltoernooi, Cacace (STVV) scoort voor Nieuw-Zeeland Het Nieuwsblad, 25 juli 2021. Gearchiveerd op 16 september 2021.
- ↑ Penaltydrama nekt Cacace tijdens Truiens duel tegen Hashioka in Tokyo Het Belang van Limburg, 31 juli 2021. Gearchiveerd op 20 september 2021.
- ↑ “Klagen en wenen heeft geen zin” Het Belang van Limburg, 5 december 2020. Gearchiveerd op 21 januari 2021.
· 
· 
2 Ogawa ·
4 Belaid ·
5 Taniguchi ·
6 Yanamoto ·
7 Brahimi ·
8 Fujita ·
9 Ferrari ·
11 Delpupo ·
12 Coppens ·
13 Ito ·
14 Dumont ·
15 Zahiroleslam ·
16 Kokubo ·
19 Patris ·
20 Van Helden ·
21 Lendfers ·
22 Janssens ·
23 Barnes ·
24 Mindombe ·
25 Teuchy ·
27 Ananou ·
31 Godeau 
·
33 Diriken ·
34 Lambotte ·
37 Alexis ·
60 Vanwesemael ·
91 Bertaccini ·
Coach: Mazzù